جامع المسائل، مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

كسى كه روزه قضاى ماه رمضان را به‌جا می‌آورد می‌تواند پيش از ظهر روزه را افطار كند، به‌شرط اين‏كه وقت براى قضاى روزه تنگ نباشد، ولى بعدازظهر جايز نيست، همچنين اگر قضاى روزه غير معيّنى (مانند قضاى روزه نذر) را گرفته باشد احتياط واجب آن است كه بعدازظهر روزه را باطل نكند.

درصورتی‌که موی ضخیم به‌اندازه کافی بر بالای آلت تناسلی باشد نشانه بلوغ است و در فرض سؤال که حکم را نمی‌دانسته قضا کافی است.

اگر فرصت نکرده قضا کند با اجازه ورثه از مال او کفاره دهند.

در فرض سؤال اشکالى ندارد.

احتیاط واجب آن است که روزه‌ها را قضا کند.

درصورتی‌که فرصت انجام قضا را داشته‌اید و بعداً مریض شده‌اید هم کفاره عذر دارد و هم کفاره تأخیر و الا دادن کفاره تأخیر کافی است.‌

درصورتی‌که وقت قضا تنگ نبوده بنا بر احتیاط واجب باید اعاده نماید و در این حکم بین اینکه همان روز متوجه شود یا چند روز بعد فرقی وجود ندارد.‌

چنانچه وقت برای انجام روزه قضا تنگ باشد، بنا بر احتیاط واجب باید ابتدا قضای روزه خودش را بجا آورد، در غیر این صورت علاوه بر قضا کفاره تأخیر هم دارد.

اگر قبل از ظهر افطار کرده، کفّاره تأخیر دارد یعنى براى هر یک روز یک مد طعام باید بدهد و از گناه خود استغفار کند و قضاى آن را بعداً بجا آورد و اگر بعدازظهر بوده علاوه بر آنچه گفته شد باید کفّاره افطار روزه قضا را هم بدهد.) بايد به ده نفر فقير هرکدام يك مد طعام بدهد و اگر نمی‌تواند بايد سه روز روزه بگيرد و احتیاط مستحب آن است که این سه روز پی‌درپی باشد.)

در فرض سؤال باید انتظار بکشد تا زمانی که توانایی پیدا کند خودش یا اجیری را مأمور نماید قضای روزه‌ها را بجا آورد و اگر توانایی پیدا نکرد استغفار کافی است.‌

اگر تصورش این بوده که به علت اضطرار می‌تواند غسل نکند قضای روزه کافی است و کفاره لازم نیست.

درصورتی‌که وقت برای گرفتن هر دو تنگ باشد تفاوتی ندارد.