حکم فروبردن اخلاط سر و سینه
هنگام روزه بودن، فروبردن اخلاط سر و سينه چه حکمی دارد؟
اگر اخلاط وارد بيني شده باشد احتياط واجب آن است كه آن را فرونبرد، ولي اگر مربوط به سر و سينه باشد و به فضاي دهان نرسد اشکالي ندارد.
اگر اخلاط وارد بيني شده باشد احتياط واجب آن است كه آن را فرونبرد، ولي اگر مربوط به سر و سينه باشد و به فضاي دهان نرسد اشکالي ندارد.
جويدن غذا براى بچه اگر چيزى از آن فرو نرود روزه را باطل نمیکند و اگر بدون اراده به حلق برسد اشكالى ندارد، ولى اگر از اوّل بداند بیاختیار به حلق میرسد روزهاش باطل است و قضا و كفّاره دارد.
شست و شوى دهان با آب يا دارو: 1- اگر آن را بیرون بریزد روزه صحیح است. 2- اگر از اوّل بداند بیاختیار فرو میرود و چنین شود روزه باطل است و كفّاره نیز دارد. 3-اگر برای وضو آب در دهان کند و بیاختیار فرورود روزهاش صحیح است ولی اگر برای خنک شدن یا بدون هدف باشد روزه باطل است و فقط قضا دارد. 4- اگر فراموش كند روزه است و آب را فروبرد روزهاش باطل نیست.
این کار جایز نیست مگر در مواقع ضرورت؛ که آن نیز موجب بطلان روزه است.
اگر یقین دارد بهمرورزمان حلشده و وارد حلق میشود روزه باطل است
اگر چيزي از آن فرو نرود روزه را باطل نمیکند و اگر بدون اراده به حلق برسد اشکالي ندارد، ولي اگر از اول بداند بیاختیار به حلق میرسد روزهاش باطل است و قضا و کفاره دارد.
تزريق خون، بنا بر احتياط واجب، روزه را باطل میکند اما بايد تا آخر روز از کارهايي که روزه را باطل میکند خودداري نمايد و بنا بر احتياط واجب قضاي آن روز را نيز بجا آورد.
اگر کسى عمداً چیزى را که لاى دندانش مانده است فروبرد، روزهاش باطل میشود.
اگر روزهدار بهاندازهای تشنه شود كه طاقت تحمّل آن را ندارد و يا ترس بيمارى و تلف داشته باشد، میتواند بهاندازه ضرورت آب بنوشد، ولى روزه او باطل میشود و اگر ماه رمضان باشد بايد بنا بر احتیاط واجب بقيّه روز را امساك كند.
اگر خردههای غذا يا حشرهای مانند مگس بیاختیار در گلوى روزهدار برود چنانچه بهقدری پايين برود كه نمیتوان آن را بيرون آورد روزهاش صحيح است و اگر بتواند آن را بيرون آورد بايد چنين كند و بيرون آوردنش ضررى براى روزه ندارد، بلكه اگر در اين حال فروبرد روزهاش باطل است.
خوندماغ شدن روزه را باطل نمیکند مگر درصورتیکه:1- خون وارد فضاي دهان شود و عمداً فروببرد2- با بالا گرفتن سر يا بالا کشيدن بيني خون وارد حلق شود.
اگر بهجز رطوبت قبلی (حاصل از برخورد زبان) چیز دیگری وجود نداشته باشد روزه را باطل نمیکند.