جامع المسائل، مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

اگر کاری که روزه را باطل می‌کند انجام نداده مانعی ندارد.

می‌تواند چنین نیتی را انجام بدهد.

احتیاط آن است که به‌روزه‌هایی که گرفته قناعت نکند و بعداً هرکدام از روزه نذر و قضا را با قصد معین انجام دهد.

احتیاط آن است که به روزه هایی که گرفته قناعت نکند و بعداً هرکدام از روزه نذر و قضا را با قصد معین انجام دهد.

هرگاه روزه واجب غير معيّن بر ذمّه دارد (مانند روزه قضاى ماه رمضان يا روزه كفّاره) وقت نيّت آن تا ظهر باقى است، يعنى چنانچه چيزى كه روزه را باطل می‌کند انجام نداده باشد و قبل از ظهر نيّت‏ كند روزه او صحيح است.

احتیاط واجب آن است که یکی از آن‌ها را قصد کند.

وقت نيّت براى روزه مستحبی در تمام مدت روز ادامه دارد حتّى اگر مختصرى به مغرب باقی‌مانده باشد و تا آن موقع چنانچه كارهايى كه روزه را باطل می‌کند انجام نداده است می‌تواند نيّت روزه مستحبی كند و روزه او صحيح است.

اگر كودكى پيش از اذان صبح بالغ شود بايد روزه بگيرد و اگر بعد از اذان بالغ شود و كارى كه روزه را باطل كند انجام نداده باشد احتياط واجب آن است كه روزه را بگيرد و بعد هم قضا كند.

اگر مريض پيش از ظهر خوب شود و كارى كه روزه را باطل می‌کند انجام نداده باشد بايد نيّت روزه كند و بنا بر احتیاط واجب قضا هم نمايد، ولى اگر بعدازظهر خوب شود روزه آن روز واجب نيست فقط بايد قضاى آن را به‌جا آورد.

اگر غير از روزه ماه مبارك روزه ديگرى بر انسان واجب باشد، مثلاً نذر كرده كه روز معيّنى را روزه بگيرد، چنانچه عمداً تا اذان صبح نيّت نكند روزه‌اش باطل است، ولى اگر يادش برود و پيش از ظهر يادش بيايد مى‏تواند نيّت كند مشروط بر اینکه کاری که روزه را باطل می‌کند انجام نداده باشد.

یوم‌الشک يعنى روزى كه انسان شك دارد آخر ماه شعبان است يا اوّل ماه رمضان، روزه آن واجب نيست و اگر بخواهد روزه بگيرد بايد نيّت ماه شعبان‏ كند، يا اگر روزه قضا به ذمه دارد نيّت قضا كند و چنانچه بعداً معلوم شود ماه رمضان بوده از رمضان حساب مى‏شود، ولى اگر در اثناء روز بفهمد بايد فوراً نيّت خود را به روزه ماه رمضان برگرداند.

هرگاه كسى بخواهد روزه‏اى غير از روزه ماه رمضان به‌جا آورد بايد آن را معيّن كند، مثلاً نيّت كند روزه قضا می‌گیرم، يا روزه نذر به‌جا می‌آورم.