هرگاه بعد از نماز يا بعد از سجده متوجّه شود بر چيزى سجده كرده كه سجده بر آن جایز نبوده، نمازش صحيح است.
هرگاه پيشانى را سهواً برجایی بگذارد كه از محل زانوها يا انگشتان پا بيش از چهار انگشت بسته، پست‌تر و بلندتر باشد، اگر بلندى به حدّى است كه به آن سجده نمی‌گویند بايد سر را بردارد و روى چيزى بگذارد كه بلندى آن از چهار انگشت بسته كمتر است، امّا اگر به‌قدری است كه سجده به آن می‌گویند واجب است پيشانى را از روى آن به روى چيزى بكشد كه به‌اندازه چهار انگشت بسته يا كمتر است و اگر كشيدن پيشانى ممكن نيست، احتياط واجب آن است كه نماز را تمام كند و دوباره بخواند.
اگر به خاطر تقیه و یا جاهل قاصر بودن این کار را کرده نمازهای سابق صحیح است.
نمازخواندن با آرایش اشکالی ندارد و اگر نامحرم حضور نداشته باشد پوشاندن آن نیز واجب نیست، البته مواد آرایشی نباید مانند لایه‌ای روی پیشانی را بپوشاند و مانع رسیدن مهر به آن در حال سجده شود.
با توجه به اینکه مسمای سجده محقق شده است، نمازهای سابق صحیح است.
هرگاه در سجده اوّل مهر به پيشانى بچسبد بايد آن را براى سجده دوم از پيشانى جدا كند و اگر به همان حال به سجده دوم رود اشكال دارد (منظور این است که نماز را تمام نموده و دوباره بخواند)، البته اگر سهواً باشد و مهر جدا نشود، سجده صحیح است.
چنانچه فقط خون باشد و چرک و امثال آن همراه خون نباشد و مقدار آن کمتر از یک بند انگشت باشد نماز صحیح است، در غیر این صورت یعنی چنانچه خون با چرک و امثال آن همراه باشد یا بیشتر از این مقدار باشد، باید نماز را رها کند و بعد از تطهیر پیشانی و محل سجده آن را اعاده کند.
هرگاه سجده را فراموش كند اگر پيش از ركوع ركعت بعد يادش بيايد بايد بنشيند و سجده را بخواند و دوباره برخيزد و از نو تسبيحات را بخواند، امّا اگر در ركوع يا بعد از آن يادش بيايد نمازش صحيح است و برگشتن واجب نيست و باید قضای آن را بعد از نماز به جا آورد.
خلاف احتیاط است.
اگر پیشانی مقداری با مهر در تماس باشد (بندانگشت) سجده صحیح است ولی اگر به این مقدار نیز نباشد می‌تواند سر را روی مهر بکشد تا چادر کنار رود و اگر این هم میسر نبود ذکر واجب را قطع کند، یکدست را از زمین بردارد و چادر را از روی پیشانی کنار بزند و دست را روی زمین بگذارد و ذکر واجب سجده را بگوید.
