گذاشتن مهر بر پيشاني با دست در حال اختيار سجده محسوب نمی‌شود و اگر مهر را بردارند و بر زمين بگذارند سپس سجده کنند صحيح است.
فردي که براثر ناتواني روي صندلي نماز می‌خواند اگر می‌تواند هنگام سجده روي ميز سجده کند و لازم نيست شرايط ديگر سجده مانند گذاشتن نوک پا بر زمين را رعايت کند و اگر نمی‌تواند بر ميز سجده کند مهر را بالا بياورد و سر را بر روي مهر بگذارد. چنين فردي اگر با کفش نماز بخواند باطل نيست ولي بهتر است آن را بيرون آورد. ضمناً اگر می‌تواند قسمتي از نماز را ايستاده بخواند واجب است آن مقدار را بايستد و بقيه را بنشيند.
قرائت قرآن در سجده کراهت دارد و در مواردی که در سجده آیة الکرسی خوانده شود، مستحب است نماز را قضا نماید.
چنانچه فقط خون باشد و چرک و امثال آن همراه خون نباشد و مقدار آن کمتر از یک بند انگشت باشد نماز صحیح است، در غیر این صورت یعنی چنانچه خون با چرک و امثال آن همراه باشد یا بیشتر از این مقدار باشد، باید نماز را رها کند و بعد از تطهیر پیشانی و محل سجده آن را اعاده کند.
پوشیدن دستکش اشکالی ندارد.
درصورتی‌که همان سنگ مخصوص بوده باشد سجده بر آن مانعی ندارد.
قرائت قرآن اشکالی ندارد؛ البته اگر ذکر دیگری بگوید ثواب بیشتری دارد.
در مورد کف دست، ملاک استیعاب عرفی است یعنی اینکه مردم بگویند دستش را بر روی زمین گذاشته است هرچند تمام آن با زمین تماس نداشته باشد. لذا لازم است انگشتان را نیز در سجده بر زمین بگذارند و اگر عمداً بر روی زمین نگذارد، نماز اشکال دارد.
می‌توان هر قسمت از پیشانی را بر روی مهر گذاشت، البته مناسب است وسط پیشانی بر روی مهر قرار بگیرد.
