اگر موقعى که ذکر سجده را می‌گوید، یکى از هفت عضو را عمداً از زمین بردارد، نماز او باطل می‌شود، ولى موقعى که مشغول گفتن ذکر نیست، اگر غیر از پیشانى، جاهاى دیگر را از زمین بردارد و دوباره بگذارد، اشکال ندارد.
آن‌هایی که توجه نداشته‌اند نمازشان صحیح است و باید قضای آن سجده را بلافاصله بعد از نماز بجا آورده باشند و دو سجده سهو نیز بجا آورند و الا نماز را باید اعاده کنند و آن‌ها که آگاهانه یک سجده را ترک کرده‌اند باید نماز را اعاده کنند.
اگر عمداً این کار را کرده باشد نماز او اشکال دارد ولی اگر جاهل قاصر بوده نماز صحیح است و فقط باید بعد از نماز سجده سهو بجا آورد به خاطر سجده اضافه.
هرگاه پيشانى بی‌اختیار از جاى سجده بلند شود و برگردد، (این دو برخورد) يك سجده حساب می‌شود، چه ذكر سجده را گفته باشد يا نه ولى اگر اختياراً آن را بردارد اگر قبل از ذكر و از روى عمد باشد نمازش باطل است و الا اشكال ندارد.
اگر هنوز از سجده نگذشته و داخل در عمل بعد نشده است باید یک سجده دیگر بجا آورد.
نماز صحیح است و احتیاط مستحب آن است که سجده سهو انجام دهد.
چنانچه حالت رکوع داشته باشد نه سجود، گذاشتن پیشانی به مهر ضرری نمی‌رساند ولی اگر شبیه به حال سجده بوده باید اعاده نماید.
هر دو سجده باهم یک رکن محسوب می‌شوند بنابراین هرگاه هر دو را عمداً یا از روى فراموشى ترک کند یا به‌جاى دو سجده چهار سجده به‌جا آورد نماز باطل است، امّا زیادى یا کمى یک سجده به‌شرط اینکه از روى سهو باشد نماز را باطل نمی‌کند.
در هر رکعت از نمازهاى واجب و مستحب دو سجده واجب است و محل آن بعد از رکوع است.
مانعی ندارد و می تواند در همان حال مهر را بر پیشانی بگذارد.
آنچه از رواق‌ها و صحن که مبدل به رواق شده و ضریح و اطراف آن برداشته شود احکام تربت را دارد.
هرگاه سجده را فراموش كند اگر پيش از ركوع ركعت بعد يادش بيايد بايد بنشيند و سجده را بخواند و دوباره برخيزد و از نو تسبيحات را بخواند، امّا اگر در ركوع يا بعد از آن يادش بيايد نمازش صحيح است و برگشتن واجب نيست و باید قضای آن را بعد از نماز به جا آورد.
