جامع المسائل، مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

مستحب نیست.

مستحب است بعد از تکبیرِ الاحرام به‌قصد رجاء (به امید رسیدن به ثواب) اين دعا را بخوانند:يا مُحْسِنُ قَدْ اتاكَ الْمُسى‏ءُ وَ قَدْ أَمَرْتَ الْمُحْسِنَ انْ يَتَجاوَزَ عَنِ الْمُسيئِ انتَ الْمُحْسِنُ وَ أَنَا الْمُسيى‏ءُ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ صَلِّ عَلَى‏ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ تَجاوَزْ عَنْ قَبِيحِ ما تَعْلَمُ مِنّى. يعنى: «اى خداى نيكوكار! بنده گنهكارت به در خانه تو آمده است تو امر كرده‏اى كه نكوكار از گناهکار بگذرد، تو نیکوکاری و من گناهکارم، به حقّ محمد و آل محمد رحمتت را بر محمد و آل محمد بفرست و از كارهاى زشتى كه مى‏دانى از من سرزده بگذر!»

روایات ناظر به دو دست است ولی بالا آوردن یک دست موجب بطلان نماز نمی‌شود.

تکبیرة الاحرام تابع جهر و اخفات نماز نیست اما تکبیر و حمد و سوره و ساير ذكرهاى نماز را بايد طورى بخواند كه اگر مانعى در كار نباشد حداقل خودش آن را بشنود.

چنانچه در تکبیره الإحرام نباشد نماز صحیح است.

اگر تکبیرِ الاحرام را بعد از اذان و اقامه می‌گفته نمازهایش صحیح است و الا باید به‌تدریج نمازها را اعاده نماید.

هرگاه شك كند که تکبیرِ الاحرام را گفته يا نه چنانچه مشغول خواندن حمد شده است به شك خود اعتنا نكند و اگر چيزى نخوانده بايد تکبیر را بگويد.

مستحب است نمازگزار موقع گفتن تکبیرة الاحرام و تکبیرهاى بین نماز، دست‌ها را تا مقابل گوش‌ها بالا ببرد (کف دست‌ها روبه‌قبله باشد)؛ و مستحب است تكبير از ابتداى حركت دست‌ها به سمت بالا شروع شود و پايان آن تا رسيدن دست به بالا يعنى كنار گوش باشد.

این کار در شرع اسلام وارد نشده است و بهتر است بجای آن اذکار واردشده را بخواند.

احتياط در ترک این کار است.

باید تکبیر را بگوید و وارد نماز شود و احتیاطاً قبل از آن، صورت را از قبله برگرداند.

اگر هم‌زمان باشد مانعی ندارد.