اگر در صحن يكى از امامان علیهم السلام يا امام زادگان كه سابقاً قبرستان بوده حوض يا نهرى بسازند، چنانچه انسان نداند كه زمين صحن را مخصوص قبرستان وقف كرده اند، وضوگرفتن از آن حوض يا نهر اشكال ندارد.
هرگاه در حوضى كه مثلاً يك آجر يا يك سنگ یا شیر آب آن غصبى است وضو بگيرد اگر وضوى او تصرّف در غصب محسوب شود بنا بر احتیاط واجب وضو باطل است.
اگر گمان مى كرد آب از خود اوست و بعد از وضو معلوم شد مال ديگرى است، وضوى او صحيح است و بايد قيمت آن را به صاحبش بدهد.
باتوجه‌به این که آب‌هایی را که در آنجا گذاشته‌اند روی آن نوشته‌اند فقط برای شرب است؛ بنابراین با آن نمی‌توان وضو گرفت؛ ولی اگر نمی‌دانسته‌اند اعمالشان صحیح است.
هرگاه آب وضو در ظرف غصبی است و غير از آن آب ديگرى ندارد، بايد تيمّم كند و اگر وضو بگيرد بنا بر احتیاط واجب باطل است، خواه وضو را به‌صورت ارتماسى بگيرد و يا با دست آب را برداشته به صورت و دست بريزد، امّا می‌تواند آبى را در ظرف ديگرى بريزد و از آن وضو بگيرد.
چنانچه به‌گونه‌ای باشد که تصرف در غصب محسوب شود، بنا بر احتیاط واجب وضو باطل است، مگر این که تکلیف وسایل حرام را مشخص نمایند و درصورتی‌که صاحب اصلی را می‌شناسند از او اجازه بگیرند و یا وجه آن را بدهند؛ ولی اگر منحصر بود به وضوگرفتن با آب غصبی و در جای دیگر ممکن نباشد، تیمم کنند.
درصورتی‌که اهالي نياز به آب دارند و آن چاه ضرر به چاه‌های اطراف نمی‌زند اشکال ندارد.
این کار جایز نیست.
