جامع المسائل، مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

اگر به‌خاطر درد چشم شستن صورت ضرر دارد بايد تيمّم كند و اگر مى‏تواند اطراف چشم و بقيّه صورت را بشويد، كافى است.‌

آری صحیح است.

هرگاه زخم يا دمل و شكستگى در محلّ مسح باشد چنانچه نتواند آن را مسح كند بايد پارچه پاكى روى آن بگذارد و روى پارچه را با رطوبت آب وضو مسح كند و بنا بر احتياط واجب، تيمّم هم بنمايد و اگر گذاشتن پارچه ممكن نباشد بايد وضوى بدون مسح بگيرد و بنا بر احتياط واجب تيمّم هم بكند.

احتیاط آن است که هم با ذراع و هم با دست چپ مسح را انجام دهد.

این کار جایز نیست .

مسح سر را جايز است بر پوست سر يا بر موهايى كه بر آن روييده است بكشند، امّا كسى كه موى سر او به‌اندازه‌ای بلند است كه اگر مثلاً شانه كند به صورتش مى‏ريزد، يا به جاهاى ديگر سر مى‏رسد، بايد بيخ موها را مسح كند و بهتر است كه قبل از وضو، فرق سر را باز كند تا پس از شستن دست چپ، بن موها يا پوست سر را به‌راحتی مسح نمايد.‌

همین اندازه که دست را صاف روی پا قرار داده و مسح کرده مانعی ندارد ولی از این به بعد بنابر احتیاط واجب آن قسمت را مسح کند.

در وضوى ارتماسى بايد صورت و دست ها از بالابه پایین شسته شود، يعنى اگر وقتى صورت و دست ها را در آب فرومی برد قصد وضو كند، بايد صورت را از طرف پيشانى و دست ها را از طرف آرنج در آب فروبرد و اگر موقع بيرون آوردن از آب قصد وضو مى كند بايدصورت را از طرف پيشانى و دست ها را از طرف آرنج بيرون آورد.

لازم نیست مگر اینکه مرطوب بودن سبب انتقال نجاست شود.

هرگاه جبيره تمام صورت يا تمام يكى از دست ها را گرفته باشد، بايد بنا بر احتياط واجب هم وضوى جبيره اى بگيرد و هم تيمّم كند، همچنين اگر جبيره تمام اعضاى وضو را گرفته باشد.

انسان مى تواند صورت و دست ها را به قصد وضو در آب فروبرد، يا بعد از فروبردن در آب به قصد وضو از آب بيرون آورد و آن را وضوى ارتماسی مى گويند.

هرگاه زخم يا دمل يا شكستگى در صورت و دست ها است و روى آن باز است؛ اما آب ريختن روى آن ضرر دارد، كافى است اطراف آن را بشويد، ولى اگر كشيدن دست تر بر آن ضرر ندارد بايد دست تر بر خود آن نيز بكشد و اگر ضرر دارد مستحب است پارچه پاكى روى آن بگذارد و دست تر روى آن بكشد.