جامع المسائل، مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

شستن کافی است.

در فرض سؤال نمازها را قضا کند.

هرگاه زخم يا دمل و شكستگى در محلّ مسح باشد چنانچه نتواند آن را مسح كند بايد پارچه پاكى روى آن بگذارد و روى پارچه را با رطوبت آب وضو مسح كند و بنا بر احتياط واجب، تيمّم هم بنمايد و اگر گذاشتن پارچه ممكن نباشد بايد وضوى بدون مسح بگيرد و بنا بر احتياط واجب تيمّم هم بكند.

نمازهايى را كه با وضو يا غسل جبيره اى می خوانند اعاده ندارد، مگر اين كه قبل از پايان وقت نماز، عذر برطرف شود، در اينجا بنا بر احتياط واجب، نماز را اعاده كنند.

آری صحیح است.

هرگاه جبيره بيشتر از معمول، اطراف زخم را گرفته و برداشتن آن ممكن نيست بايد به دستور جبيره عمل كند و بنا بر احتياط مستحب، تيمّم هم بنمايد و اگر برداشتن جبيره اضافى ممكن است بايد آن را بردارد.

هنگام شستن صورت باید از بالا به پایین شسته شود و بالعکس آن جایز نیست و وضو باطل است.‌

لازم نیست مگر اینکه مرطوب بودن سبب انتقال نجاست شود.

هرگاه دست شخصی بيش از حدّ معمول بزرگ يا كوچك باشد اعتبارى به آن نيست، بلكه بايد ببيند افراد معمولى چه اندازه از صورت خود را مى ‏شويند، او هم همان مقدار را بشويد، همچنين كسى كه رستنگاه موى او بسيار بالا يا بسيار پايين است مطابق افراد معمولى صورت خود را مى‏ شويد.‌

فرقی ندارد.

براى وضو، شستن صورت مرتبه اوّل واجب است و احتياط واجب، ترك مرتبه دوم است، امّا مرتبه ی سوم و بيشتر حرام است. منظور از مرتبه اوّل آن است كه تمام عضو را بشويد خواه با يك مشت آب باشد يا چندين مشت، وقتى كه تمام شد يك مرتبه حساب مى شود.

در فرض سؤال وضو صحیح بوده و عملاً جبیره حاصل شده است.