البته اگر بتوانيد دربیاورید بهتر است. و درهرحال استفاده از آن دستشويى اشكال ندارد به خصوص اینکه احتمال باقی ماندن آن به‌گونه‌ای كه قابل‌استفاده باشد بعيد است.
اين كارها در موقع تخلّى مكروه است:1- نشستن زير درختان ميوه، 2- نشستن در جايى كه محل عبور و مرور مردم است، هرچند كسى او را نبيند. 3- نشستن اطراف خانه‌ها، 4- نشستن مقابل خورشيد و ماه، ولى اگر عورت خود را بپوشاند، مكروه نيست. 5- توقّف زياد، 6- سخن گفتن مگر به هنگام ضرورت، ولى ذكر خدا در همه حال خوب است. 7- ايستاده بول كردن، 8- بول كردن در آب، مخصوصاً آب‌های ايستاده، 9- بول كردن در سوراخ جانوران، 10- بول كردن در زمین‌های سفت كه از آن ترشّح می‌شود و در مقابل باد.
هنگامی‌که سيفون را می‌کشند معمولاً متّصل به آب‌لوله‌کشی می‌شود. بنابراين، ترشحات آن اگر همراه نجاست نباشد يا شك داشته باشيم كه همراه نجاست بوده، پاك است.
مقدار مذکور، حداقل مقداری است که انسان یقین پیدا می کند که تخلّی به سمت قبله یا پشت به آن صورت نمی گیرد که در روایات از آن نهی شده است. علاوه بر اینکه این مقدار نزد عرف (همه مردم متدین)، انحراف از قبله محسوب می شود.
چنانچه روش تطهير را بلد باشد و بی‌مبالات نباشد محکوم‌به طهارت است.
ادرار کردن در حمام، کراهت دارد ولي اگر ضرورتي وجود دارد مکروه نيست.
مستحب است پيش از خواب و پيش از وضو جهت نماز و بعد از خارج شدن منى، بول كند.
در موقع تخلّى بايد روبه‌قبله يا پشت به قبله نباشد و برگرداندن عورت به‌تنهایی كافى نيست، امّا اگر بدن روبه‌قبله يا پشت به قبله نباشد، احتياط واجب آن است كه عورت را روبه‌قبله يا پشت به قبله نكند.
تطهیر بوسیله همسر دائم یا موقت مانعی ندارد، چنانچه همسر ندارد اگر وسایلی باشد که مشکل این نوع افراد را حل کند باید تهیه نماید در غیر این صورت اگر بتواند با مالیدن خود به چیزی نجاست را برطرف کند باید این کار را انجام دهد و اگر هیچکدام از اینها ممکن نباشد باید به هر صورت که ممکن است نماز خود را بخواند.
نگه داشتن بول و غائط مكروه است، و اگر ضرر داشته باشد اشكال دارد.
