درصورتی‌که از آغاز با مصالح نجس ساخته‌اند آب کشیدن ظاهر کافی است. ولی اگر بعداً نجس شده در صورت امکان باید باطن را هم پاک کنند و اگر ممکن نیست، همان ظاهر کافی است و در مورد آجرهای (کف) مسجد، شستن ظاهر کافی است.
دلیلى بر نجاست جفت نیست (همان‌طور که در تعلیقه عروه نیز نوشته‌ایم) بنابراین اگر آلوده به خون نباشد یا شک داشته باشیم پاک است.
فروختن و عاريه دادن چيز نجس اشكال ندارد و اطّلاع دادن نيز لازم نيست، مگر درصورتی‌که بداند گيرنده آن را در خوردن و نماز و مانند آن استعمال می‌کند، كه احتياط واجب اعلام است. همچنين اگر نزد عاريه گيرنده نجس شود، به هنگام برگرداندن در همين صورت اعلام می‌کند.
پاک است ولى آلوده است و بهتر پرهیز از آن است.
در وسایلی مانند لباس نمازگزار، حوله دست و صورت و ظروف غذا اگر نجس شود بنا بر احتیاط واجب باید خبر دهد.
نجس كردن مسجد حرام است و پاك كردن آن واجب است.
نجس كردن خط و ورق قرآن حرام است و اگر نجس شود بايد فوراً آن را آب كشيد. نجس كردن جلد قرآن اگر سبب بی‌احترامی به قرآن باشد نيز، همين حكم را دارد.
گذاشتن قرآن روى عين نجس چنانچه موجب بی‌احترامی باشد، حرام است و بايد آن را برداشت.
نوشتن قرآن با مركّب نجس حرام است و اگر عمداً يا سهواً نوشته شود بايد آن را محو كنند، يا آب بكشند.
هرگاه صاحب‌خانه در بين غذا خوردن بفهمد غذا نجس است، بنا بر احتياط واجب بايد به میهمان‌ها بگويد، ولى اگر يكى از میهمان‌ها بفهمد لازم نيست به ديگران بگويد فقط خودش بايد اجتناب كند، مگر اينكه با او معاشرت داشته باشند كه براى جلوگيرى از آلودگى خودش می‌تواند بعد از غذا خوردن به آن‌ها بگويد تا دست و دهان خود را آب بكشند.
اگر یقین دارد که نجاست هنگام پختن غذا در ظرف بوده، غذا نجس شده است و نمی‌توان از آن استفاده کرد ولی اگر احتمال می‌دهد بعداً افتاده آن مقدار که یقین به سرایت دارد را جدا می‌کند و بقیه پاک است و جستجو لازم نیست.
آب نيمخورده «حيوانات نجس» مانند سگ و خوك نجس است، امّا نیم‌خورده حيوانات حرام‌گوشت (مانند گربه و جانوران درنده) پاك است هرچند خوردن آن مكروه است.
