جامع المسائل، مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

هرگاه ظرفى را كه ته آن سوراخ است روى زمين نجسى بگذارند، چنانچه آب با فشار از آن خارج شود داخل ظرف نجس نخواهد شد.

هرگاه چيزى مانند سوزن در داخل بدن با نجاستى مانند خون ملاقات كند نجس نمى‏شود، مشروط بر آن‌که موقع بيرون آمدن، آلوده به خون نباشد.

نجس نمی‌شود.

باطن بدن نجس نمی‌شود.

هرگاه گردوغبار نجس روى بدن يا لباس و فرش و مانند آن بنشيند و هر دو خشك باشد نجس نمى‏شود كافى است آن را تكان دهند، همچنين اگر رطوبت غيرمسرى داشته باشد، امّا اگر يكى از آن‌ها تر باشد نجس می‌شود و اگر در نجاست گردوغبار يا رطوبت محل شك داشته باشد، آن‌هم پاك است.

تا دو واسطه باعث انتقال نجاست می‌شود نه بیشتر، یعنى اگر دست نجس مثلاً به دست دیگرى بخورد آن‌هم نجس می‌شود و اگر آن، به شىء سوّمى بخورد نجس می‌شود، ولى اگر شىء سوّم به چهارمى بخورد نجس نخواهد شد و به تعبیر دیگر، متنجّس اوّل و دوم سبب سرایت نجاست می‌شود ولى متنجّس سوم سبب نخواهد شد. و این امر بسیارى از مشکلات باب طهارت و نجاست را حل می‌کند.

چيزى كه نجس شده مثلاً دستى كه با بول ملاقات كرده، اگر با رطوبت با چيز پاكى ملاقات كند آن‌هم نجس می‌شود.

در فرض سؤال شلوار هم متنجس دوم است و بدن را نجس می‌کند.

درصورتی‌که همان دست را قبل از خشک شدن بزند نجس می‌شود ولی اگر خشک شود و مجدداً دست خیس گردد و به‌جایی بزند نجس نمی‌شود.

منظور از متنجس دوم به بعد این است که متنجس دوم خشک شود سپس با رطوبت جدیدی به سومی ملاقات کند و سومی هم به همین ترتیب.

چنانچه ذرات کف وجود داشته باشد واسطه اول محسوب می‌شود.

باید آن را متنجس دوم فرض کنید.