مجازات مرتد
اگر یک جوان مسلمانزاده خداوند را در مسیحیت پیدا کند و مسیحی شود تکلیفش چیست؟ آیا مرتد است و خونش حلال است؟
چنین کسی مرتد است ولی مادام که تظاهر و تبلیغ نکند جان و مالش محفوظ است.
چنین کسی مرتد است ولی مادام که تظاهر و تبلیغ نکند جان و مالش محفوظ است.
مرتد فطری توبهاش بهحسب ظاهر قبول نیست (هرچند درواقع در نزد خدا قبول میشود) ولی مرتد ملی توبهاش پذیرفته است.البته اگر یقین کنیم مرتد فطری توبه حقیقی کرده است گرچه شرعاً توبۀ او پذیرفته نیست و حدّ ساقط نمیشود اما در بقیه احکام (مانند پاک بودن و کفنودفن و نماز) مانند سایر مسلمانان است.
نظر به اینکه افراد کمى از علماى مذاهب مختلف اسلامى قائل به تحریفند (هرچند محقّقان، هرگز تحریف را قبول نکردهاند) حکم ارتداد جارى نمیشود، امّا چنین کسى مرتکب اشتباه بزرگى شده است.
تحقیق در دین و اعتقاد به یکى از مذاهب، غیر از تظاهر به آن است. توضیح اینکه: بر همه واجب است در اصول دین بهاندازه توانایى خود تحقیق کنند و اگر واقعاً بعد از تحقیق کامل و کمک گرفتن از آگاهان، به آیینى غیر از آیین اسلام معتقد شوند، معذور هستند، زیرا وظیفه عقلى و شرعى خود را انجام داده، ولى به خطا رفتهاند. امّا کسى که قبلاً مسلمان بوده و به عللى دین جدید اختیار کرده، اگر تظاهر کند محکومبه احکام مرتد است؛ و احکام مرتد درواقع ازجمله احکام سیاسى اسلام، براى جلوگیرى از نفوذ دشمنان در محیط اسلام و اغفال و اغواى مردم است.
با توجه به اینکه امام حکم آن را صادر کردهاند مخالفت آن حکم نمیتوان کرد.
چنین حقی ندارد و این برخلاف شرع و سزاوار عذاب است ولی مرتد نمیشود.
این عقیده خطا و اشتباه است و باید او را ارشاد کرد ولى موجب کفر نمیشود.
همسرش باید از او جدا شود و بر او حرام است و نیازى به طلاق ندارد.
هرگونه اهانت به مقام شامخ امامان معصوم (علیهمالسلام) و توهین به آن بزرگواران درصورتیکه توهینکننده مسلمان باشد موجب ارتداد است و اگر مسلمان نباشد در حکم ساب النبی (صلیالله علیه و آله) است و اینگونه افراد در اسلام مجازات بسیار سنگینی دارند. خداوند مسلمین و مخصوصاً پیروان مکتب اهلبیت (علیهمالسلام) را از شر دشمنان مصون و محفوظ دارد.
اگر هرگز اسلام را نپذیرفته بوده مرتد نیست ولی کافر محسوب میشود.
اولاً آنها بهاحتمالقوی دروغ میگویند و ثانیاً به فرض که چنین باشد هیچ انسان باایمانی دین خود را به خاطر دنیا تغییر نمیدهد.
هنگامیکه موضوع در هرکسی ثابت شود باید به تکلیف عمل کند ولی حکم اعدام جز به دستور حاکم شرع جایز نیست یعنی اگر خود فرد مرتد بعدها توبه کند باید همسر و اموال خود را رها کند و برود.