مسافرى كه اجمالًا مى داند بايد در مواردی نماز را کامل بخواند اگر بعضى از جزئيّات آن را نداند (مثلًا نداند كه اگر ده روز در جایی بماند باید کامل بخواند) چنانچه نماز را شکسته بخواند احتياط واجب آن است كه به صورت کامل اعاده کند.
تفاوتى میان شهرهاى بزرگ و کوچک نیست و بلاد کبیره و صغیره در احکام مسافر یکسان است مگر اینکه شهرى به‌قدرى بزرگ شود که هر محلّه از آن یک شهر مستقل محسوب شود مثل شمیران و شهرری که در عین اتصال به تهران شهرهاى مستقلی محسوب می‌شوند ولى محلات مختلف تهران جزء تهران محسوب می‌شوند و در مواردى که هر محلّه‌ای شهر مستقلى است اگر بین آن‌ها فاصله نماز قصر باشد نماز شکسته است و در غیر این صورت تمام است و معیار در مسافت، آخرین خانه‌هاى شهر است.
حكم نماز مسافر مربوط به آسان بودن و سخت بودن سفر نيست، بلكه در مسافرت‌هاى راحت امروز نيز بايد نماز را شكسته خواند و قانون اسلام ناظر به عموم جامعه است و الآن هم اکثریت مردم در مسافرت نسبت به وطن خود مشقت‌های بیشتری را متحمل می‌شوند و این ارفاق، در حقّ آن‌ها شده است.
خواندن نماز شکسته در اوّل وقت اولویت دارد.
اگر مسافر حکم را می‌دانست اما توجه نداشت که در حال سفر است و نماز را تمام بخواند، نماز او باطل است و اگر در وقت اطلاع پیدا کرد باید نماز را اعاده نماید و اگر بعد از وقت بود، باید قضا نماید.
مسافرى كه اجمالاً می‌داند بايد در مواردی نماز را کامل بخواند اگر بعضى از جزئیات آن را نداند (مثلاً نداند كه اگر ده روز درجایی بماند باید کامل بخواند) چنانچه نماز را شکسته بخواند احتياط واجب آن است كه به‌صورت کامل اعاده کند.
اگر کسى اوّل وقت در وطن یا محل اقامت بوده و نماز را نخوانده، مسافرت کرد، باید نمازش را در سفر شکسته بخواند.
كسى كه وظيفه او خواندن نماز تمام است اگر عمداً نماز را شكسته بخواند نماز او باطل است.
هرگاه فراموش كند كه مسافر است و نماز را تمام بخواند چنانچه در وقت يادش بيايد بايد شكسته به‌جا آورد و اگر بعد از وقت متوجّه شود قضا ندارد.
اگر مسافر حکم را فراموش نماید و نماز را تمام بخواند نماز او باطل است و اگر در وقت اطلاع پیدا کرد باید نماز را اعاده نماید و اگر بعد از وقت بود، نماز را قضا نماید.
كسى كه وظیفه‌اش نماز تمام است اگر از روى اشتباه يا فراموشى شكسته بخواند نمازش باطل است.
كسى كه می‌داند مسافر است و نماز را بايد شكسته بخواند اگر عمداً تمام بخواند نماز او باطل است و باید نماز را در صورت وسعت وقت، اعاده نماید و اگر وقت نماز گذشته است قضا نماید.
