جامع المسائل، مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

گفتن اذکار مذکور به‌قصد ذکر مطلق اشکالی ندارد ولی باید ذکر خاص رکوع و سجده نیز گفته شود و به ایشان تذکر دهید که برای مراعات مأمومین حتماً اذکار مخصوص را بگوید.

اشكالى ندارد چون به نظر او يا مرجع تقليدش اين كار حرام نيست امّا مؤدبانه او را نصيحت كنند به اينكه چون بعضى از مراجع اين عمل را حرام مى‏دانند لااقل از باب احتياط اين كار را ترك كنند.

ادامه‌ی نماز را به‌صورت فرادا بخواند.

نمازهای او صحیح است ولی بعداً مراعات نماید.

مانعی ندارد.

درصورتی‌که توبه کرده و به عدالت بازگشته است و ملکه عدالت در او راسخ گردد و آثارش در او ظاهر شود و به‌طورکلی از گذشته جدا گردد مانعی ندارد.

چنانچه اطمینان به عدالت او داشته باشند کافى است.

درصورتی‌که عدّه‌ای از مؤمنین ظاهر الصّلاح به وی اقتدا کرده باشند، یا در مساجد مهم شهر که بدون تحقیق با کسی نماز نمی‌خوانند بوده باشد، می‌توان‌ به او اقتدا کرد و فضیلت نماز جماعت را درک نمود.

اگر به‌واسطه عذرى با بدن یا لباس نجس از روى ناچارى نماز مى‏خواند بنا بر احتياط مستحب نبايد به او اقتدا كرد.

باید با زبان خوب این مطلب را به او تذکر دهید تا انشاء الله این کار را ترک نماید.

خود او می‌تواند به‌قصد رجاء (یعنی به امید رسیدن به ثواب) نیت جماعت کند و نماز او و کسانی که به او اقتدا کرده‌اند و او را عادل می‌دانند صحیح است و لزومى ندارد چیزى به مردم بگوید.

درصورتی‌که عدالت او را احراز کنید می‌توانید به او اقتدا کنید.