درصورتی‌که جاهل قاصر باشد نمازهايش صحيح است، ولي درصورتی‌که مقصّر بوده مانند ارتکاب عمدي است و نمازهايش باطل است.
در حکم مذکور فرقى بين ركعات وجود ندارد.
هرگاه شخصى نداند لباس یا بدن او نجس است و نماز بخواند نماز او صحیح است و اتّصال برقرار است.
هرگاه انسان بداند يكى از صف‌هاى جلو، نمازشان باطل است اگر صف جلو حائل شود، صف‌هاى بعد نمی‌توانند اقتدا كنند.
به مقداری که تبعیت صدق نکند.
در نماز جماعت كه زنان در طبقه بالا و مردان در طبقه پايين هستند ما مىگوييم معيار «صدق وحدت مكان» است در عين اينكه اتصال شرط است؛ پس به‌شرط وحدت مكان مثلاً دو متر ارتفاع هم ضرر به اتصال نمىزند؛ بنابراینجايى كه مثلاً بالكن فقط يك قسمت بازدارد و بقيه قسمتهاى آن پوشيده است، افرادى كه مقابل قسمت بازمی‌ایستند با پايين وحدت مکان‌دارند و دیگران هم به آن‌ها متصل می‌شوند اگرچه با پائين وحدت مكان ندارند؛ و اگر مردان در طبقه دوم باشند باید به‌گونه‌ای باشد که در تمام حالات چه ایستاده و چه نشسته صفوف پایین را ببینند و حائلی نباشد و اگر زنان باشند حائل کوتاه به‌اندازه قامت یک انسان کافی است.
اگر به نيت «زيد» اقتدا کرده نماز باطل است و احتیاط آن است که نماز را تمام کرده و اعاده کند؛ ولي چنانچه به نيت امام جماعت حاضر اقتدا کرده ولي گمان می‌کرده «زيد» است سپس معلوم شده «عمرو» است، نماز او صحيح است.
درصورتی‌که با جماعتى که در پایین منعقد است یک جماعت حساب شود و نمازگزاران پایین را ببینند اشکال ندارد.
باطل نیست ولی عمداً این کار را انجام ندهد.
در فرض سؤال، کافی نیست و صدق وحدت مکان نمی‌کند.
مأموم جز در موارد ضرورت نمی‌تواند به دو نفر در یک نماز اقتدا کند.
