جامع المسائل، مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

اگر شیء نجس خشک باشد، نماز بر آن صحیح است و تنها باید محل سجده پاک باشد.

جاى آن نجس است، ولى براى نماز اشکالى ندارد.

خون کمتر از درهم در بدن و لباس و بدن امام جماعت نیز معفو است.

چنانچه کلاه یا جوراب جدا باشد مانعی ندارد ولی اگر متصل باشد نماز صحیح نیست.

از موارد معفو نجاست بدن و لباس نمازگزار، خون كمتر از یک‌درهم (تقریباً به‌اندازه یک بندانگشت اشاره) در لباس يا بدن نمازگزار است؛ به‌شرط اين‏كه از خون حيض يا نفاس یا استحاضه یا خون سگ یا خوك یا مردار یا حيوان حرام‌گوشت یا خون كافر نباشد (بنا بر احتیاط واجب).

هرگاه خون در چند جاى لباس يا بدن پراكنده باشد اگر مجموع آن كمتر از درهم (تقریباً به‌اندازه‌ی یک‌بندانگشت اشاره) است براى نماز ضررى ندارد.

در شش صورت اگر بدن یا لباس نمازگزار نجس باشد نماز او صحیح است: 1 ـ درجایی که به‌واسطه زخم یا جراحت و دمل، لباس یا بدن به خون ‌آلوده ‌شده باشد. 2 ـ درجایی که خون موجود در لباس کمتر از درهم باشد (درهم تقریباً به‌اندازه‌ی ‌یک «بندانگشت» اشاره است). 3 ـ هرگاه لباس‌های کوچک مانند جوراب و عرقچین او نجس باشد. 4 ـ محمول متنجّس. 5 ـ لباس زنى که پرستار بچه است. 6 ـ درجایی که ناچار است با بدن یا لباس نجس نماز بخواند. مثلاً درجایی گرفتارشده که لباس او نجس است و قابل‌تبدیل نیست یا وقت براى تطهیر آن تنگ است در اینجا از باب ضرورت نماز در لباس نجس صحیح است.

اگر خونى كه در لباس است كمتر از درهم باشد و نجاست ديگرى مانند بول روى آن بريزد نمازخواندن با آن جایز نيست.

اگر نتواند خون‌ها را بشوید و نیز خون در اعضای وضو نیست، به همان صورت وضو بگیرد و نماز را بخواند و اگر جراحت در اعضای وضو باشد، به‌صورت جبیره ای وضو بگیرد.

نمازخواندن با آن مشکل است.

نماز باطل نیست.

هرگاه لباس داراى آستر است اگر خون به آستر نیز سرایت کند هرکدام خون جداگانه‌ای حساب می‌شود، ولى در پارچه اگر زیاد ضخیم نباشد و از یک‌طرف به‌طرف دیگر سرایت کند، پشت‌وروى آن‌یکی محسوب می‌شود.