جامع المسائل، مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

اگر نمازگزار پیش از نماز، از نجاست بدن یا لباس باخبر بوده و به خاطر فراموشی با آن نماز خوانده است بايد نماز را اعاده كند، خواه در وسط نماز به خاطر او بيايد، يا بعد از نماز؛ و اگر وقت نماز گذشته است بايد نماز را قضا كند.

درصورتی‌که مشقت ندارد تطهیر نماید و إلا با همان حال نماز بخواند.

شرب خمر حرام و از گناهان کبيره است؛ بايد فوراً توبه حقيقي کند و نماز خود را به‌جا آورد. البته چنانچه در حال مستي باشد نمازش باطل است ولي اگر مست نباشد، بايد دست و دهان خود را آب بکشد، وضو بگيرد و نماز بخواند هرچند ثواب نماز او کمتر است، ضمناً بدن و لباس او که با اين نجاست برخورد نداشته است پاک است.

باید نمازهایی که بالباس نجس خوانده‌شده است قضا شود.

درصورتی‌که دقیقاً نمی‌داند و احتمال می‌دهد بعد از تمام نمازها حاصل‌ شده باشد تکلیفی جز غسل کردن برای نمازهای آینده ندارد.

هرگاه كسى غير از لباس نجس لباس ديگرى در اختيار ندارد و احتمال نمى‏دهد تا آخر وقت لباس پاك پيدا كند بايد با همان لباس نماز بخواند.

تفاوت در نص است؛ با توجّه به روايات، اگر نجاست لباس يا بدن را فراموش کند، بايد نماز را اعاده کند. ولي اگر نجاست چيزي مانند فرش را فراموش کند و بدن يا لباس مرطوب با آن ملاقات کند، چون علم به سرايت نجاست پيدا نمی‌کند، نماز صحيح است (با توجّه به اینکه طهارت از نجاست، شرط علمي است نه واقعي).

كسى كه دو لباس دارد و مى‏داند يكى از آن دو نجس است امّا نمى‏داند كداميك از آن‌هاست با هیچ‌کدام نمى‏تواند نماز بخواند و بايد هر دو را آب بكشد و اگر توانايى بر اين كار نداشته باشد بايد دونماز جداگانه با آن دو لباس بخواند.

در فرض سؤال، نماز او صحيح است، خواه در وقت باشد يا بعد از وقت.

هرگاه در لباس خود خونى ببيند و يقين كند كه به مقدار كمتر از درهم است و يا خون زخم و دمل است كه براى نماز اشكال ندارد و با آن نماز بخواند، بعد بفهمد خون بيش از مقدار درهم بوده، يا خون از غير زخم و دمل است نمازش صحيح است.

هرگاه نجس بودن چیزى را فراموش کند و بدن یا لباسش با رطوبت به آن ملاقات کند و نماز بخواند بعد یادش بیاید نماز او صحیح است، همچنین اگر بدنش با رطوبت به چیزى که نجس بودن آن را فراموش کرده ملاقات کند و بدون آنکه خود را آب بکشد، غسل کند، غسل و نمازش صحیح است.

كسى كه يك لباس بيشتر ندارد هرگاه بدن و لباس او هر دو نجس شود و به‌اندازه‌ی آب كشيدن يكى از آن دو بيشتر آب ندارد احتياط واجب آن است كه بدن را آب بكشد و نماز را با همان لباس نجس بخواند.