هرگاه ماندن وقف به اين صورت ضرر مهمّى براى وقف داشته باشد، يكى كردن آن مانعى ندارد.
جايز نيست؛ مگر اين كه به هنگام وقف چنين چيزى شرط شده باشد.
جايز نيست؛ بايد مكان مناسب ديگرى براى اين كارها در نظر گرفته شود.ولى تشكيل كلاس‌هاى دروس قرآن وعقايد و مانند آن در آنجا اشكال ندارد.
در صورتی که از ابتدا و در زمان وقف چنین نیتی را داشته باشند و بر اساس آن زمین را وقف کنند مانعی ندارد و حتی می توانند از ابتدا چنین وقف نمایند که طبقه اول مسجد و طبقه دوم حسینه و طبقه سوم مرکز آموزش قرآن و ماننند آن باشد.ولی اگر از ابتدا چنین وقفی انجام نشده نمی توانند چنین کاری را انجام دهند و تمام طبقات حکم مسجد را دارد.
رفتن به حسينيه و مکان هاي مشابه که حکم مسجد را ندارد، مطلقا اشکالي ندارد.
چون ما وقف را مشروط به صيغه نمى دانیم و با صِرف عمل نيز وقف صورت میگرد اين هم وقف محسوب می شود و خارج كردن آن از محل وقف جايز نمى باشد. البتّه بايد توجه داشت اگر وقف بودن ثابت نباشد، حداقل هديه به محل وقف است كه باز هم خروج مال هديه از آن محل جايز نيست؛ مگر اينكه متعارف بين مردم در آن منطقه اين باشد كه اموال مربوط به حسينيه يا امثال آن، هم براى خود آن محل استفاده می شود و هم براى مراسم های آن منطقه اگر چه خارج از حسينيه باشد؛ پس اگرچه وقف باشد ولى می توان آن را موقتاً از محل وقف خارج كرد و در منطقه براى مراسم هایی كه محتواى آن هم سو با برنامه های حسينيه باشد استفاده كرد. اينها در صورتى است كه واقف يا واهب شرط خاصّى نگذارد و الّا بايد به شرط عمل كرد.
موسيقي در حسينيه به طور کلي جايز نيست.
چنانچه صیغه وقف برای حسینیه خوانده شده و یا بدون خواندن صیغه در آن،عزاداری کرده اند تغییر مورد وقف جایز نیست. البته اگر برای حسینیه مورد نیاز نیست می توانند آن را اجاره دهند و اجاره را برای عزاداری هزینه کنند.
بانيان محترم مساجد بايد بدانند هنگامى كه مسجد را ساختند و وقف شد همه مردم مى‌توانند از آن استفاده كنند و نياز به رضايت بانيان محترم ندارند. امام مسجد را نيز مردم نمازگزار انتخاب مى‌كنند. البتّه اگر مسجد موقوفاتى داشته باشد و بانى به هنگام وقف خودش را متولّى قرار داده باشد مى‌تواند درباره آن موقوفات به نفع مسجد تصميم بگيرد و اگر خود را متولّى قرار نداده، حاكم شرع براى آن موقوفات متولّى تعيين مى‌كند؛ ولى متولّى نبايد نسبت به خود مسجد كه چه كسانى در آن نماز بخوانند يا نخوانند تصميم بگيرد.
آرى حكم مسجد دارد؛ مگر اين كه هنگام وقف آن را استثنا كنند.
پس از تحقّق وقف مسجد كليّه كارهايى كه موجب تقويت برنامه مسجد و مراسم نماز و اقامه جماعت و نشر حقايق تشيّع در آن است، احتياج به اجازه ديگران حتّى واقف يا متولّى ندارد.
جایز نیست; مگر این که نظر واقفین عامّ بوده باشد، یا عرف محلّ چنین اقتضا کند
