باید تذکر دهد و به وظیفه نهی از منکر با زبان خوش توأم با ادب و منطق عمل کند.
اگر داخل شدن بعضى از مؤمنين يا علماى اسلام در دستگاه‌های ظلم سبب جلوگيرى از مفاسد يا منكراتى شود قبول اين كاربر آن‌ها واجب است.
امربه‌معروف و نهى از منکر یک حکم عام است و همه به مقدار توان خود موظف به آن هستند و وجود چنین نهادى سلب مسؤولیت از دیگران نمی‌کند و موارد تداخل را با برنامه‌ریزی باید حل کرد.
امربه‌معروف و نهى از منكر مراتبى دارد كه بعضى از اين مراتب، احتياج به اجازه حاکم شرع ندارد و بعضى از موارد آن احتیاج به اذن حاکم شرع دارد.
اگر نهى از منکر را ترک کند فاسق است.
هرگاه سكوت علماى اسلام يا غير آن‌ها موجب تقويت ظالم يا تأييد او شود، يا سبب جرئت او بر ساير محرمات گردد، واجب است اظهار حق و انكار باطل كنند، هرچند تأثیر فورى نداشته باشد.
هرگاه احتمال صحيح داده شود كه سكوت، سبب مى‌شود كه عمل منكرى معروف، يا عمل معروفى منكر شود، بر همه مخصوصاً علماى اسلام واجب است كه حق را اظهار و اعلام كنند و سكوت جايز نيست.
درصورتی‌که ممکن است برای او عادت شود و در بزرگی کار خلاف را تکرار کند احتیاط آن است که در مورد او انجام شود.
بهتر است این گونه مسائل را زن و شوهر با مدارا با یکدیگر حل کنند.
ازآنچه موجب ترويج فرهنگ فاسد غربى مى‌شود بايد پرهيز كرد، مگر اين‌كه انسان بتواند چنين افرادى را توجيه كند.
اگر داخل شدن بعضى از مؤمنين يا علماى اسلام در دستگاه‌های ظلم مفسده مهم‌تری داشته باشد، مثل اين‌كه باعث سستى عقايد مردم، يا سلب اعتماد آن‌ها از علماى دين گردد كه در اين صورت قبول اين كاربر آن‌ها جايز نيست.
