موارد امربهمعروف بدون اذن حاکم شرع
مواردی که امربهمعروف و نهی از منکر نیازی به اذن حاکم شرع ندارد و خود شخص مستقلاً میتواند اقدام نماید، چیست؟
مواردی که نیاز به اذن حاکم شرع ندارد عبارت است:1. بخواهد شخص را نصیحت نماید و با زبان و دل او را تشویق به ترک گناه یا انجام واجب نماید.2. چنانچه بخواهد به خاطر امربهمعروف و نهی از منکر با شخص قطع ارتباط نماید و با او مراوده نداشته باشد.3. جایی که شخص با زبان نرم نصیحت کرده و تذکر داده اما اثر نداشته و بخواهد با کلمات تند و خشن او را از گناه بازدارد یا او را به انجام واجب وادار نماید.4. درصورتیکه برای امر معروف و نهی از منکر بخواهد وسایل گناه را از دسترس بودن شخص خارج نماید.5. جایی که بخواهد بازور امربهمعروف و نهی از منکر نماید مثلاً جلوی شخص را بگیرد تا او نتواند گناه انجام بدهد.
ارشاد جاهل به حکم یا موضوع
آیا ارشاد جاهل در موارد جهل به حکم واجب و در موارد جهل به موضوع جایز یا مستحب است؟
در موارد جهل به حکم واجب است و در جهل به موضوع لازم نیست مگر اینکه موضوع خطرناکی باشد.
موارد لزوم اذن حاکم شرع در امربهمعروف
مواردی که برای امربهمعروف و نهی از منکر نیاز به اذن حاکم شرع است و خود شخص نمیتواند اقدام نماید، چیست؟
اگر براى امربهمعروف و نهى از منكر لازم شود كه متوسّل به ضربوجرح يا اتلاف اموال و بالاتر از آن گردد در اين صورت هیچکس بدون اجازه حاكم شرع حقّ اقدام ندارد، بلكه بايد اصل كار و مقدار و اندازه آن طبق ضوابط اسلامى با نظر حاكم شرع تعيين گردد
جایی که امربهمعروف کردن محدود به افراد خاص باشد
یکى از مسؤولین دانشگاهها بهغلط امربهمعروف و نهى از منکر و تذکّر به دانشجویان خاطى را محدود به مسؤولین انضباطى دانشگاه میداند و به دانشجویان مؤمن میدان نمیدهد، با توجّه به این مطلب وظیفه یک دانشجوى متعهّد و انقلابى در این زمینه چیست؟
امربهمعروف و نهى از منکر وظیفه همه مسلمانهاست و کسى نمیتواند جلوى آن را بگیرد ولى باید طورى انجام گیرد که نظم دانشگاهها و مؤسسات به هم نخورد.
جلوگیری از ترویج گناه توسط حکومت اسلامی
آیا بر حکومت اسلامی لازم است که از ترویج گناه مثل بیحجابی جلوگیری نماید؟
حکومت اسلامى و مسلمانان نسبت به گناهان پنهانى افراد وظیفهای ندارند، ولى بدون شک نسبت به گناهانى که بهطور علنى و آشکار، در سطح جامعه انجام میشود وظیفه نهى از منکر دارند و الا جایى براى انجام این وظیفه مهم باقى نمیماند.
وظیفه شوهر در قبال بیحجابی همسر
همسر اینجانب معتقد به رعایت حجاب نیست بهطوریکه در محافل و مجالس حجاب خود را رعایت نمیکند، به صحبتها و درخواستهای من هم هیچ توجهی نمیکند، آیا گناه عدم رعایت حجاب از جانب ایشان متوجه من هم هست؟ وظیفه اینجانب در قبال ایشان چیست؟
با زبان خوش و لحن ملایم ایشان را امربهمعروف و نهی از منکر نمایید و بگویید حفظ حجاب از ضروریات دین است و زنی که حجاب خود را رعایت نکند به عذاب خداوند گرفتار میشود. امید است مؤثر واقع شود و در این صورت گناهی بر عهده شما نیست.
اذن حاکم شرع در امربهمعروف و نهی از منکر
آیا در امربهمعروف و نهی از منکر کردن باید از حاکم شرع اجازه گرفت یا میتواند بدون اذن او این فریضه را انجام داد؟
امربهمعروف و نهى از منكر مراتبى دارد كه بعضى از اين مراتب، احتياج به اجازه حاکم شرع ندارد و بعضى از موارد آن احتیاج به اذن حاکم شرع دارد.
نهی از منکر در وسایل عمومی
گاهی که در تاکسی یا اتوبوس سوار میشویم راننده نوار موسیقی زن روشن میکند اگر انسان بداند با تذکر وی ممکن است نوار را خاموش کند اما بعد از پیاده شدن وی دوباره روشن میکند وظیفهاش چیست؟
باید تذکر دهد و به وظیفه نهی از منکر با زبان خوش توأم با ادب و منطق عمل کند.
وجوب امربهمعروف و نهی از منکر در برابر بدعتها
آیا در مقابل بدعتها نیز همه افراد باید امربهمعروف و نهی از منکر کنند و یا این کار برای کسانی واجب میباشد که عالم بر تمام مسائل دینی میباشند؟
هرگاه بدعتى در اسلام واقع شود (مانند منكراتى كه دولتهای ناصالح به نام اسلام انجام مىدهند) بر همه، مخصوصاً علماى دين واجب است حق را اظهار و باطل را انكار كنند و اگر سكوت علماى دين موجب هتك مقام علم، يا سوءظن به علماى اسلام شود، اظهار حق به هر نحوى كه ممكن باشد واجب است، هرچند بدانند تأثیر نمىكند.
ترک امربهمعروف و نهی از منکر براثر فشار اقتصادی
آیا به دلیل اینکه جامعه در وضعیت اقتصادى دشوارى به سر میبرد، میتوان از فریضه امربهمعروف و نهى از منکر دست کشید؟
دشوارى شرایط اقتصادى ربطى به وظیفه امربهمعروف و نهى از منکر ندارد.
سکوت در جایی که منکر معروف شود يا بالعکس
آیا اشخاص میتوانند در برابر منکر شدن معروف یا معروف شدن منکر، سکوت اختیار کنند؟
هرگاه احتمال صحيح داده شود كه سكوت، سبب مىشود كه عمل منكرى معروف، يا عمل معروفى منكر شود، بر همه مخصوصاً علماى اسلام واجب است كه حق را اظهار و اعلام كنند و سكوت جايز نيست.