تابش آفتاب بر زمینی که با بول نجس شده
آیا زمینى که بر روى آن بول بوده و با تابش آفتاب خشکشده پاک است؟
اگر با تابش آفتاب عین نجاست برطرف شده و زمین خشکشده پاک است.
اگر با تابش آفتاب عین نجاست برطرف شده و زمین خشکشده پاک است.
هرگاه چيز نجس را زير شيرى كه متّصل به كر است بگيرند، آبى كه از آن مىريزد پاك است، مگر اينكه بو يا رنگ يا طعم نجاست به خود گيرد.
فرزندان نابالغ كفّار بعد از ايمان آوردن پدران آنها، پاك مىشوند.
هرگاه چيز نجسى به آب قليل برسد آن را نجس میکند (بنا بر احتياط واجب) امّا اگر از بالا بريزند، فقط آن مقدار كه به نجس رسيده نجس میشود و اگر بهصورت فوّاره از پايين به بالا رود و به چيز نجسى برسد، قسمت پايين آن نجس نمىشود.
چنانچه چاههای معمولى باشد که از آن آب میجوشد با ملاقات نجس، نجس نمیشود مگر اینکه رنگ یا طعم یا بوى آن تغییر پیدا کند.
پاک میشود مگر اینکه جرم چربى روى آن را گرفته باشد ولى چربى مختصر اشکال ندارد.
هرگاه حيوانى به خوردن مدفوع انسان عادت كند بول و مدفوع آن نجس است و گوشت آن نيز حرام است.
هرگاه آب مضاف با چيز نجسى ملاقات كند نجس میشود، مگر در سه صورت: اوّل اينكه از بالا به پايين بريزد، مثلاً گلاب را از گلابدان روى دست نجسى بريزيم، گلابهایی كه در گلابدان است نجس نمىشود. دوم اينكه مانند فوّاره با فشار از پايين به بالا رود، در اين صورت نيز تنها آن قسمت كه با نجس ملاقات كرده نجس میشود. سوم آنکه بهقدری زياد باشد كه بگويند نجاست به آن سرايت نكرده، مثل اينكه استخر بزرگى از آب مضاف باشد و نجس در گوشهای از آن بيفتد يا لوله طولانى از نفت باشد و نجس با یکطرف آن ملاقات كند، در اينگونه موارد، بقيّه نجس نمىشود.
حكم آب جارى را دارد، بهشرط اینکه متّصل به آبلولهکشی باشد.
آب كر بنا بر احتياط واجب مقدار آبى است كه اگر در ظرفى كه طول و عرض و عمق آن هركدام سه وجب و نيم است بريزند، آن ظرف را پر کند، يا وزن آن 384 كيلوگرم (384 ليتر) باشد و معيار در وجب، وجبهای متوسّط است.
آب مضاف مانند گلاب و آبمیوه، چيز نجس را پاك نمیکند بلكه با ملاقات به نجس، نجس میشود؛ و نيز وضو و غسل با آن صحيح نيست.
آری نجس میشود مگر اینکه آبلولهکشی باشد.