بعد از تبدیل‌شدن انگور به کشمش، قطعاً آب داخل انگور ثلثان شده است چون دردانه کشمش آبی باقی نمی‌ماند، پس استفاده از این کشمش‌ها اشکال ندارد.
نیازی به ثلثان شدن مجدد نیست.
اگر خون بدن انسان يا حيوانى كه خون جهنده دارد به بدن حیوانی كه خون جهنده ندارد منتقل گردد و خون آن حيوان حساب شود پاك است و آن را انتقال گويند بنابراين، خون پشه كه جزء بدن اوست پاك است، هرچند در اصل آن را از انسان گرفته، ولى خونى كه زالو از انسان مىمكد پاك نيست، چون جزء بدن او محسوب نمىشود.
هرگاه خونى از پشه بيرون آيد و نداند خونى است كه تازه از او مكيده، يا از خود پشه است پاك؛ ولى اگر بداند هنوز خون جزء بدن پشه نشده نجس است.
در بحث نجاسات گفتيم احتياط واجب آن است كه از كافر اجتناب شود حال اگر كافر شهادتين بگويد يعنى بگويد: «اشْهَدُ انْ لا إِلهَ الا اللَّه وَ اشْهَدُ انَّ مُحَمَّداً رَسُولُ اللَّهِ» مسلمان می‌شود و بدن او پاك می‌گردد، ولى اگر عين نجاست در بدن او باشد بايد آن را برطرف كرده و جاى آن را آب بكشد، ولى اگر قبل از اسلام آوردن عين نجاست برطرف شده باشد لازم نيست جاى آن را آب بكشد.
دلیل آن جریان سیره است که در زمان پیامبر (صلی‌الله علیه و آله) کافرانی که مسلمان می‌شدند به آن‌ها دستور داده نمی‌شد که بروید بدن خود را آب بکشید و درواقع این نوعی استثنا است بر اساس سیره مسلمین. (حتی دستور به انجام غسل جنابت نیز برای آنان داده نمی‌شد)
لباسى كه بر تن كافر است وقتى اسلام آورد پاك می‌شود مگر آلوده به‌عین نجاست باشد.
هرگاه كافر شهادتين نگويد، ولى قلباً به معنى آن ايمان داشته باشد مسلمان است، امّا اگر بر زبان جارى كند و يقين باشد كه قلباً به آن ايمان ندارد احتياط واجب آن است كه از او اجتناب شود.
«تبعیت» آن است كه چيزى به‌تبع چيز ديگرى پاك شود.
هرگاه شراب، سركه شود، ظرف آن‌هم تا جايى كه شراب يا انگور موقع جوش آمدن به آن رسيده پاك می‌شود، پارچه و چيزى كه روى آن مىگذارند اگر معمولاً به آن رطوبت، نجس شود آن‌هم پاك می‌گردد، امّا اگر موقع جوشش سر برود و پشت ظرف به آن آلوده شود بعد از سركه شدن پشت ظرف پاك نمىشود.
فرزندان نابالغ كفّار بعد از ايمان آوردن پدران آن‌ها، پاك مىشوند.
