هرگاه آبى مطلق بوده، شك كنيم مضاف شده يا نه مانند سیلاب‌هایی كه نمىدانيم به آن آب مىگويند يا نه حكم آب مطلق را دارد، يعنى می‌توان چيزهاى نجس را با آن شست و وضو گرفت و غسل كرد، امّا به‌عکس اگر آبى مضاف بوده، شك داريم مطلق شده، حكم آب مضاف را دارد.
هرگاه شك كند كه آب نجس به باطن چيزى رسيده يا نه باطن آن پاك است.
هرگاه غذا دردهان یا لاى دندان‌ها باقی‌مانده باشد و داخل دهان خون بیاید، چنانچه نداند که خون به غذا سرایت کرده، خوردن آن غذا اشکالی ندارد ولی اگر می‌داند که خون به آن رسیده، نجس نیست ولی خوردن آن غذا حرام است مگر اینکه خون در آن غذا مستهلک شود.
افراد وسواسى نبايد به علم و يقين خود در طهارت و نجاست توجّه كنند، بلكه بايد ببينند افراد معمولى در چه مورد يقين به طهارت يا نجاست پيدا مىكنند و به همان ترتيب عمل كنند و براى ترك وسواس، بهترین راه، بىاعتنايى است.
هرگاه زمينى را با آب قليل آب بكشند اگر از شن يا ريگ باشد و غساله يعنى آب باقيمانده در آن فرورود پاك است، امّا ریگ‌های زير آن زمين نجس می‌شود. همچنين اگر سراشيبى داشته باشد آب از آن بگذرد پاك می‌گردد، امّا اگر غساله روى زمين بماند نجس است، مگر با وسيلهاى آن را جمع كنند.
بنا بر احتیاط واجب پاک نمی‌شود.
آری؛ با راه رفتن روى آسفالت پاك می‌شود.
زیر آن قسمت طشتی بگذارید و ابتدا عين نجاست را برطرف نماييد و با آب‌لوله‌کشی همين مقدار که آب، محل نجس شده را فرابگیرد و کمي آب را حرکت دهید پاک می‌شود. و بهتر اين است که غساله آن با دستمال و امثال آن جمع شود.
ظاهر آنها با شستن پاک می شود و در نماز حکم محمول را دارد.
هرگاه رنگ و بو و طعم آب كر به‌واسطه غير نجاست تغيير كند، نجس نمىشود ولى خوب است از هرگونه آب آلوده اجتناب گردد.
هرگاه حيوان، ساير نجاست‌ها را غير از مدفوع انسان بخورد، باعث نجاست بول و مدفوع او نمی‌شود، گوشت او هم حرام نيست، مگر حيوانى كه از شير خوك تغذيه كرده به‌وسیله آن رشد و نمو كرده باشد كه گوشتش حرام است.
بايد حيوان را غذاى پاك بدهند تا نام حيوان نجاستخوار از آن برداشته شود و بايد در شتر چهل روز و در گاو سی روز و در گوسفند ده روز و در مرغابى پنج روز و در مرغ خانگى سه روز بگذرد و در حيوانات ديگر همين اندازه كه نام نجاستخوار از آن برداشته شود، كافى است.
