جامع المسائل، مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

اگر چیزى پیدا کند و بردارد، چنانچه قیمت آن کمتر از 10000 تومان است و صاحب آن معلوم نباشد مى تواند براى خودش بردارد، ولى اگر صاحبش پیدا شد بنابر احتیاط واجب باید عوض آن را به او بدهد.

نه تنها جایز، بلکه واجب است.

اگر صاحب مال به صدقه دادن راضى نشد باید عوض آن را به او بدهد.

از قبیل اموال گمشده است و باید مطابق دستور اموال گمشده عمل کرد.

هرگاه مالى را كه پيدا كرده موقع وضو گرفتن و نماز خواندن همراه داشته باشد، در صورتى كه قصدش اين است كه آن را به اين وسيله حفظ كند تا به دستور شرع درباره آن عمل نمايد اشكالى ندارد.

هرگاه مالى را پيدا كند و به گمان اين كه مال خود اوست بردارد، بعد بفهمد مال او نيست، نمى تواندآن را در همان جا بيندازد، بلكه بايد مطابق دستور تا يك سال اعلان نمايد.

هرگاه مالى را پيدا كند و با پاى خود آن را تكان دهد هر چند خود اين كار اشكال دارد ولی تکلیفی به عهده او نیست.

چنانچه از يافتن صاحبش مأيوس شده ايد آن را بفروشيد و آنچه را خرج آن كرده ايد برداريد و باقيمانده پول آن را صدقه دهيد و مى توانيد خودتان آن را خريدارى كنيد. و در مورد گاو و گوساله هايى كه تلف شده اند چنانچه در نگهدارى آنها قصور و كوتاهى نكرده ايد ضامن نيستيد.

احتیاط آن است که رضایت او را بدست آورید.‌

هرگاه تا يك سال اعلان كند و يا در محل اعلان شده نگهدارى شود و صاحب مال پيدا نشود، پيداكننده مخيّر است يكى از چهار كار را انجام دهد: 1- آن را براى خود بردارد به قصد اين كه هر وقت صاحبش پيدا شد اگر آن مال موجود نيست، عوض آن را به او بدهد. 2- به صورت امانت براى او نگهدارى كند.3- از طرف صاحبش صدقه در راه خدا بدهد. 4- آن را به حاكم شرع بسپارد و احتياط مستحب صدقه دادن يا سپردن به حاكم شرع است.

آرى مى تواند مخارج ضرورى را از او بگیرد مشروط بر این که در این مدّت راهى براى پیدا کردن صاحب آن نداشته باشد.

زیاده متعلّق به مالک است و اگر سال بر آن گذشته خمس دارد و چنانچه یابنده براى حفظ آن هزینه کرده، مى تواند از مالک آن بگیرد.