جامع المسائل، مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

احکام خون طبیعى ندارد.

درصورتی‌که يقين داشته باشيد در ساخت آن از خون استفاده‌شده احتياط كنيد.

تمام آن‌ها حکم خون را دارد.

بنا بر احتیاط واجب نجس است.

هرگاه حيوانی (اعم از حلال‌گوشت یا حرام‌گوشت) را ذبح کنند (اعم از ذبح شرعی یا غیرشرعی) و خون آن به مقدار معمول بيرون آيد خونى كه در بدنش باقى می‌ماند پاك است. مگر اين‏كه سر حيوان را در جاى بلند قرار دهند و خون به بدن حيوان برگردد و اگر به علّت نفس كشيدن، خون برگردد نيز احتياط واجب، اجتناب است. البته خون سگ و خوک درهرصورت نجس است.

اين خون‌ها نجس نيست و اگر جدا كردن آن از گوشت بسیار مشکل است، يا به هنگام پخته شدن مستهلك می‌شود، خوردن آن نيز مانعى ندارد.

خون‌های بسیار کم در شیر و یا خون دردهان مانند خون‌های باقیمانده در ذبیحه نجس نیست ولی خوردن آن حرام است و خوردن آن چنانچه خودبه‌خود مستهلک شود مانعی ندارد ولی اگر به‌قصد خوردن خون آن را مستهلک کنیم، مصداق تعمد در خوردن خون و حرام است.

محکوم‌به پاکی است.

اگر خون قطع نمی‌شود و جنبه ضرورت دارد جایز است؛ امّا احتیاط واجب آن است که اگر ممکن است درمان کنند.

خون تخم‌مرغ و خون کمی که گاهی در شیر پیدا می‌شود، پاک است ولی نمی‌توان آن را خورد. بنابراین اگر خون را جدا کند باقی‌مانده را می‌توان استفاده کرد.

اشکالی ندارد؛ خون را بردارند و بخورند.

خونى كه از لثه يا جاى ديگر دهان بيرون مى‏آيد هرگاه در آب دهان حل شود و از بين برود پاك است و فروبردن آب دهان نيز در اين صورت جايز است، ولى عمداً اين كار را نكند.