مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

نجس می شود ولی می توان با آن نماز خواند.

قطعاً چنین فردی در اشتباه است و باید او را ارشاد کرد.

کفار ذاتاً نجس نیستند؛ ولی چون از نجاسات ظاهری پرهیز نمی‌کنند برای آن‌هایی که نیازی به معاشرت ندارند، احتیاط واجب آن است که آلوده به زندگی آن‌ها نشوند.

كسى كه ضرورى دين اسلام يعنى چيزى را كه همه مسلمانان مى‏دانند (مانند معاد روز قيامت و واجب بودن نماز و روزه و امثال آن) را منكر شود، چنانچه ضرورى بودن آن را بداند، كافر است و اگر در ضرورى بودن آن شك دارد كافر نيست، ولى احتياط مستحب آن است كه از او اجتناب شود.

در زمین سفت حداقل دو و نیم متر و در زمین سست حداقل سه و نیم متر.

تمام فرقه‏هاى اسلامى پاكند، مگر آن‌ها كه با ائمه معصومين (علیهم‌السلام) عداوت و دشمنى دارند و خوارج و غُلات، يعنى غلو کنندگان در حق ائمّه (علیهم‌السلام).

ااگر پدر او مسلمان باشد چنین است و حکم مسلمان را دارد ولی اگر فقط مادر او مسلمان باشد احتیاط مستحب آن است که از او اجتناب کنند تا خودش مستقل شود و به فهم برسد.بنابراین اگر یکی از این افراد مسلمان باشند بچه نیز تابع انها می باشد: پدر، مادر، پدربزرگ و مادربزرگ چه پدری و چه مادری.

درصورتی‌که ناچار است با او در یک‌منزل باشد لازم نیست از او پرهیز نماید ولی سعی کند با زبان خوب او را به اسلام بازگرداند.

خورانيدن عين نجس، مانند مسكرات به اطفال نيز حرام است و بنا بر احتياط واجب بايد از خورانيدن غذايى كه نجس شده به اطفال نيز خوددارى كرد، امّا آنچه براثر نجس بودن دست خود آن‌ها نجس می‌شود، اشكال ندارد.

هرگاه كسى پناه‌برخدا به خدا، يا پيامبر (صلی‌الله علیه و آله) يا يكى از ائمّه معصومين (علیهم‌السلام) يا فاطمه زهرا (سلام‌الله علیها) دشنام و ناسزا گويد يا عداوت داشته باشد، كافراست.

درصورتی‌که حضانت و تربیت او به آن‌ها واگذار شود در طهارت تابع آن‌ها است.

می‌دانیم مسئله بهائیگرى در شرایط کنونى تنها یک مسئله مذهبى نیست بلکه بیشتر جنبه سیاسى دارد و قرائن فراوانى در دست است که آن‌ها به نفع بیگانگان فعالیّت می‌کنند و دفاع شدید مجالس قانون‌گذاری بعضى از کشورهاى غربى از آن‌ها ازجمله این قرائن است. بنابراین در چنین شرایطى نمی‌توان با آن‌ها به‌عنوان گروهى که می‌خواهند در این مملکت زندگى مسالمت‌آمیز داشته باشند نگاه کرد و آن‌ها درواقع محارب هستند.