جامع المسائل، مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

استفاده از مدّاحى مدّاحانى كه از اشعار كفرآميز و آميخته با غلو يا خلاف واقع استفاده نكنند و سبك و آهنگ آن‌ها مناسب مجالس لهو و فساد نباشد اشكالى ندارد.

مخفی کردن در مسجد اشکال دارد و خارج نمودن وسایل مسجد نیز جایز نیست و چنانچه می‌توانند به هر طریقی حتی با کمک افراد دیگر آن را بازگردانند ولی اگر به‌هیچ‌عنوان ممکن نیست، قرار دادن در مسجد دیگری برای استفاده در همان مورد اولویت دارد.

اين كار نوعي بدعت است، از آن بپرهيزيد و حديث كساء را به‌صورت معمولي بخوانيد.

گریه طبیعى با صداى بلند اشکالى ندارد بلکه خوب است. ولى صداهاى مصنوعى که گاهى اوقات در بعضى مجالس دیده می‌شود و فریادهایى به‌صورت عربده می‌کشند، صحیح نیست.

این گریه‌ها به خاطر ظلم‌هایی است که دشمنان بر آن‌ها روا داشتند و درواقع اعلان‌جنگ با دشمنان ایشان و به تعبیر دیگر با ظالمان و ستمگران دنیاست. علاوه بر این، صحنه‌های کربلا چنان بوده است که هر کس کمترین عاطفه‌ای داشته باشد، با شنیدن آن متأثر می‌شود این همان رابطه و پیوند عاطفى است.

آن مقدار که یقین دارد، واجب است و اضافه بر آن واجب نیست.

این احادیث به این معنا هستند که شخص، توفیق صالح شدن پیدا می‌کند و صالح شدن به انجام تکالیف است نه با ترک آن.

باید از این کار جداً پرهیز کرد که اهداف مقدّس امام حسین (علیه‌السلام) را به خطر می‌اندازد. به‌علاوه مردم، بسیارى از اصول و فروع و تعلیمات اسلام و ارزش‌های والاى آن را در این مجالس از خطبا فرامی‌گیرند و گاه در غیر این مجالس براى آن‌ها ممکن نیست.

برپایی نماز جماعت ظهر عاشورا، کار بسیار خوبى است و یادآور نماز روز عاشوراى شهیدان کربلا در برابر تیرباران دشمن خصوصاً و اهمیت فوق‌العاده نماز عموماً می‌باشد و تا حد امکان تدابیری اندیشیده شود که مقداری راه عبور و مرور برای کارهای ضروری باز باشد.

گریه بیانگر عواطف و عشق به بنیان‌گذار این مکتب است که درس شجاعت و ایمان و ظلم‌ستیزی به ما آموخت. مگر می‌شود رابطه عمیقِ عاطفى باشد و قطره‌های اشک در مصائب آن‌ها جارى نشود.

حرام نیست ولی تعابیر مناسب‌تر باشد.

معمولاً استفاده از روش‌های سنّتى در مساجد و حسینیه‌ها بهتر است جز در مواردى که خطیب باید ایستاده سخن بگوید، مانند نماز جمعه که در آنجا استفاده از تریبون مانعى ندارد.