عبادت و نیاز به قصد قربت داشتن وقف
آیا وقف عبادت است و نیاز به قصد قربت دارد؟
در بعضی موارد عبادت است و نیاز به قصد قربت دارد و در بعضی موارد چنین نیست.
در بعضی موارد عبادت است و نیاز به قصد قربت دارد و در بعضی موارد چنین نیست.
وقف مشاع جايز است، يعنى مىتوان مثلًا، دو دانگ از خانه يا مزرعهاى را وقف كرد
در صورتی که عصبانیت او مانع از فهم و شعور او نبوده وقف صحیح است.
باید وجه دیه را نگهدارد و هزینه های او را از آن بدهد وبعد فوت او به ورثه اش می رسد.
هرگاه كسى چيزى را وقف كند از ملك او خارج مىشود نه او، و نه ديگران نمىتوانند آن را بفروشند، يا ببخشند و هيچ كس از آن ارث نمىبرد، ولى در بعضى از موارد فروختن آن جايز است.
وقف مشاع مانعی ندارد ولی بعدا سهم او را جدا می کنند.
گاهى اوقات ميّت به اين صورت نوشته است كه «فلان زمين وقف شده است» اين تعبير خبر مىدهد كه آن زمين در زمان حيات او وقف شده مثل آنكه بگويد «فلان شخص از من طلب دارد» اينها غير از وصيّت است و از ثلث حساب نمىشوند.
وقف صحیح است و شرکا می توانند سهم او را جدا کنند.
هر گاه در حال زنده بودن وقف کرده وقف او صحیح است و تنها اولاد ذکور می توانند طبق وقف نامه از آن استفاده کنند.
كسى كه مالى را وقف مى كند بايد براى هميشه مال را وقف كند و وقف را نمی توان مشروط کرد که به هنگام ضرورت آن را فسخ کند .
لازم است از آن زمین برای ادای دین استفاده کند و از وقف کردن آن خودداری نماید.
با آنها اتمام حجت کنید، اگر به شرط عمل نمی کنند می توانید زمین را از آنها بگیرید و خودتان با کمک خیرین مغازه را بسازید.