زن مى تواند در بین عدّه طلاق خلع یا مبارات از بخشش خود برگردد و اگر بر گردد ( همه یا قسمتی از مابذل خود را دریافت کند) شوهر مى تواند رجوع کند و بدون عقد دوباره او را همسر خود قرار دهد.
راه آن فقط طلاق است و در عدّه مى تواند با او ازدواج نماید به شرط این که طلاق رجعى نباشد و اگر طلاق رجعى است باید بعد از تمام شدن عدّه او را به عقد موقّت درآورد.
در صورتى كه ثابت شود اسقاط حقّ شما به صورت تبانى بوده حق داريد در مدّت عدّه رجوع به بذل كنيد، و اگر مدّت عدّه به خاطر امتناع شوهر گذشته، بعد از عدّه نيز مىتوانيد رجوع به بذل كنيد. علاوه بر اين كه رجوع به بذل حكم است نه حق، و قابل اسقاط نيست.
با توجه به اینکه طلاق در شرع اسلام کار بسیار ناپسندی است جشن گرفتن برای آن خلاف شرع است.
هرگاه پول را به قصد بخشش به زن به حساب او ریخته، تنها در صورتی می تواند بردارد که عوضی در برابر او نگرفته باشد.
طلاق دادن او واجب نیست؛ ولى لازم است او را از کار خلاف باز دارد، امّا اگر مشهور به زنا شود احتياط واجب طلاق دادن اوست.
ملك جديد نيست و زوجه عند الطلاق حقّى در آن ندارد.
این کار جایز نیست، مگر این که واقعاً خطر بیمارى روانى زوجه را تهدید کند.
فرزند متولّد شده ملحق به ایشان است و در جمیع احکام مانند بچّه حلال زاده است؛ ولى اگر از این به بعد بدون عقد جدید با هم آمیزش کنند زنا محسوب مى شود.
در صورتی که فعلا تمکین نمی کند هزینه های او بر شما نیست ولی یارانه او را بدهید.
این موضوع احتیاج به شرط ندارد، ولی در هر صورت شرط مذکور اشکالی ندارد.
اگر زوج به همان حال سابق باقي مانده يعني از طلاق خود پشيمان نشده (نه اين که با پشيماني قصد آزار زوجه را داشته باشد) گذشت مدّت آسيبي به وکالت نمي رساند.
