تا زمانى که یقین به خلاف نداشته باشید، می‌توانید از آن نذرها استفاده کنید.
با فوت نذر کننده، عمل به نذر وى واجب نیست و فقط درصورتی‌که عین را نذر کرده و حاجت گرفته است باید ادا نمایند.
درصورتی‌که نوع نذر را فراموش کرده باشد و یا شک بین چند مورد دارد و نمی‌تواند احتياط كند و به تمام موارد عمل نماید، بین مواردی که احتمال می‌دهد قرعه می‌زند و طبق آن عمل می‌نماید. در صورت شك یا فراموشی مقدار آن، آن مقدار كه يقينى است بجا می‌آورد.
آن مقدار که یقین دارد، واجب است و اضافه بر آن واجب نیست.
هرگاه مردم از این جریان قبلاً باخبر باشند و با رضایت به این امور، قربانى کنند اشکالى ندارد؛ و اگر باخبر نیستند باید گوشت‌ها را صرف در مصارف عزادارى کنند.
نذورات اضافه را طبق نزدیک‌ترین روش به آنچه نذر کرده‌اند صرف نمایند و در مورد نذورات فاسدشدنی می‌توانید در مجالس دیگر مصرف کنید و اگر آن‌ها هم نیاز ندارند آن را بفروشید و پول آن را در مجالس عزادارى آینده در همان مکان صرف کنید.
در درجه اوّل باید صرف غذاى هیئت و مجالس عزادارى شود. اگر واقعاً اضافى بود، می‌توانند بفروشند و صرف بقیّه نیازهاى هیئت کنند.
بنا بر احتیاط واجب قضاى آن را به‌جا آورد.
در جای دیگری قربانی می‌کند و اشکالی ندارد.
اگر براى آن‌ها ضرر داشته باشد می‌توانید آن را تبدیل به غذاى مناسب و اگر ممکن نشد تبدیل به دارو کنید ولى خوب است چیز مختصرى ازآنچه نذر کرده‌اید در اختیار آن‌ها بگذارید.
هرگاه نذر شخص شربت خنک و امثال آن بوده و زمان آن در روزهاي سرد واقع‌شده است می‌تواند چيزي که مناسب با فصل است بدهد؛ مانند شير گرم و چاي و امثال آن.
