مستحب است وقتی انسان وارد مسجد می‌شود دو رکعت نماز مانند نماز صبح به‌قصد تحیت و احترام مسجد بخواند و این نماز اذان و اقامه ندارد و میتوان بلند یا آهسته خواند، فلسفه‌اش احترام به مسجد است، البته اگر نماز واجب یا مستحب دیگری مانند نافله را بخواند، کفایت از آن می‌کند.
مأموم می‌تواند نماز قضاى خود را به نماز اداى امام، اقتدا کند، هرچند قضاى دیگر نمازهاى یومیّه باشد، مثلاً امام جماعت نماز ظهر را می‌خواند و او قضاى نماز صبح را. ولى احتياط مستحب اين است كه هر دو يك نماز را بخوانند، مثلاً نماز قضاى ظهر را با نماز ظهر بخواند و نماز قضاى عصر را با نماز عصر.
باید به نیت مافی الذمه (یعنى آنچه وظیفه اوست) بخوانید.
واجب است مردان حمد و سوره نماز صبح و مغرب و عشا را بلند و حمد و سوره نماز ظهر و عصر را آهسته بخوانند و زنان نيز بايد حمد و سوره نماز ظهر و عصر را آهسته بخوانند، امّا حمد و سوره نماز صبح و مغرب و عشا را مىتوانند بلند يا آهسته بخوانند، ولى اگر نامحرم صداى آن‌ها را بشنود احتياط مستحب آن است كه آهسته بخوانند.
منظور از اعتنا نكردن به شك اين است كه آن‌طرف را كه به نفع اوست بگيرد، مثلاً اگر شك كند سجده يا ركوع را به‌جا آورده، بنا بگذارد كه به‌جا آورده است، هرچند از محل آن نگذشته است، يا اگر شك كند نماز صبح را دو ركعت خوانده يا سه ركعت، بنا بگذارد كه دو ركعت خوانده است.
اگر كسى در نماز معيّنى مانند نماز صبح زياد شك می‌کند، فقط در آن بايد اعتنا نكند و در مورد بقیه‌ی شک‌ها باید اعتنا نماید و باید مانند دیگران عمل نماید.
