جامع المسائل، مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

راه رفتن در بين وضو اشكال ندارد، بنابراين اگر بعد از شستن صورت و دست ها چند قدم راه برود و بعد مسح سر و پا را بكشد وضوى او صحيح است.

اگر موالات به هم نخورد اشکالی ندارد.

درصورتی‌که موادّ آرايشى مورداستفاده جرم زيادى، كه مانع از رسيدن آب به پوست صورت است، نداشته باشد غسل صحيح است و شستن با صابون لازم نيست.

غسل را خواه واجب باشد يا مستحب، به دو صورت مى توان انجام داد: ترتیبی و ارتماسی.

اگر آب برای غسل میّت پيدا نشود، يا بدن میت طورى باشد كه نمى توان آن را غسل داد و يا به خاطر هر مانع ديگری غسل ممكن نشود، بايد میت را عوض هر غسل يك تيمّم بدهند، به اين ترتيب كه تيمّم دهنده روبروى میت قرار مى گيرد و دست خود را بر زمين مى زند و به صورت و پشت دست هاى میت مى كشد.

به‌قصد رجا (یعنی به امید رسیدن به ثواب) مانعی ندارد.

نمازخواندن با آرایش اشکالی ندارد و اگر نامحرم حضور نداشته باشد پوشاندن آن نیز واجب نیست. البته مواد آرایشی نباید مانند لایه‌ای روی پیشانی را بپوشاند و مانع رسیدن مهر به آن در حال سجده شود. درصورتی‌که آرایش غلیظ باشد احتیاط مستحب پوشاندن آن‌ها است.

نماز اشکالی ندارد ولى احتیاط واجب آن است که خود را در معرض دید نامحرم قرار ندهد.

در شش صورت اگر بدن یا لباس نمازگزار نجس باشد نماز او صحیح است: 1 ـ درجایی که به‌واسطه زخم یا جراحت و دمل، لباس یا بدن به خون ‌آلوده ‌شده باشد. 2 ـ درجایی که خون موجود در لباس کمتر از درهم باشد (درهم تقریباً به‌اندازه‌ی ‌یک «بندانگشت» اشاره است). 3 ـ هرگاه لباس‌های کوچک مانند جوراب و عرقچین او نجس باشد. 4 ـ محمول متنجّس. 5 ـ لباس زنى که پرستار بچه است. 6 ـ درجایی که ناچار است با بدن یا لباس نجس نماز بخواند. مثلاً درجایی گرفتارشده که لباس او نجس است و قابل‌تبدیل نیست یا وقت براى تطهیر آن تنگ است در اینجا از باب ضرورت نماز در لباس نجس صحیح است.

ترك چند چيز در لباس نمازگزار به اميد ثواب مطلوب است ازجمله: پوشيدن لباس سياه (مگر در مورد تعظيم شعائر، چادر، عبا و عمامه سادات)، لباس كثيف و تنگ، لباس كسى كه از نجاست پرهيز نمی‌کند؛ مخصوصاً لباس شراب‌خوار و باز بودن دکمه‌های لباس و پوشيدن لباسى كه نقش صورت دارد و همچنين انگشترى كه روى آن صورت انسان يا حيوانى نقش شده است.

هرگاه عمداً يا سهواً صورت را به‌تنهایی کاملاً به‌طرف راست يا چپ برگرداند بنا بر احتياط واجب نمازش را اعاده كند، ولى اگر صورت را كمى بگرداند به‌طوری‌که از قبله خارج نشود نماز باطل نمى‏شود.

كارهايى كه صورت نماز را به هم می‌زند مانند كف زدن و به هوا پريدن و مانند آن، خواه از روى عمد باشد يا از روى فراموشى باعث باطل شدن نماز است، امّا كارهايى كه صورت نماز را به هم نمی‌زند اشكالى ندارد مانند اشاره كردن به دست.