جامع المسائل، مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

هرکدام به‌یقین خود عمل می‌کنند و نماز هر دو صحيح است ولي در اين فرض، يقين امام براي اقتدا به او حجّت نيست و نمی‌توان در رکعت مشکوک به او اقتدا کرد.

در فرض سؤال، مأمومین نمی‌تواند اقتدا کند ولى اگر مأمومین خبر ندارند بر امام لازم نیست مطلب را براى آن‌ها شرح دهد.

در فرض سؤال، وجود حائل مانعی ندارد.

اگر امام در محراب باشد و كسى پشت سر او اقتدا نكرده باشد كسانى كه در دو طرف محراب ایستاده‌اند و به‌واسطه ديوار محراب امام را نمی‌بینند نمی‌توانند به او اقتدا كنند، بلكه اگر كسى هم پشت سر امام اقتدا كرده باشد كسانى‏ كه دو طرف او ایستاده‌اند و به‌واسطه ديوار محراب امام را نمی‌بینند جماعت آن‌ها اشكال دارد، ولى صف‌هايى كه پشت سر آن‌ها قرار دارد نمازشان صحيح است، همچنين اگر صف‌ها به در مسجد برسد و از آن خارج گردد.

كسى كه پشت ستون ايستاده اگر از طرف راست يا چپ به‌واسطه مأموم ديگر به امام متصل باشد كافى است.

هنگامى‏كه امام تكبير مى‏گويد و وارد نماز می‌شود درصورتی‌که صف‌های جلوتر آماده نماز باشند همه مى‏توانند تكبير بگويند و وارد نماز شوند و لازم نيست انتظار بكشند تا صف‌های جلو وارد نماز شوند بلكه بهتر این است که صبر نکنند.

تا حدى كه متعارف باشد و جدا از محوطه نماز محسوب نشود.

در حکم مذکور فرقى بين ركعات وجود ندارد.

درصورتی‌که با جماعتى که در پایین منعقد است یک جماعت حساب شود و نمازگزاران پایین را ببینند اشکال ندارد.

اگر به نيت «زيد» اقتدا کرده نماز باطل است و احتیاط آن است که نماز را تمام کرده و اعاده کند؛ ولي چنانچه به نيت امام جماعت حاضر اقتدا کرده ولي گمان می‌کرده «زيد» است سپس معلوم شده «عمرو» است، نماز او صحيح است.

مأموم جز در موارد ضرورت نمی‌تواند به دو نفر در یک نماز اقتدا کند.

تا آنجایی که نماز خوانده است صحیح است؛ منتهی به هنگام حمد و سوره، باید حمد و سوره را خودش بخواند و احتیاطاً بعدازآن نماز را اعاده کند.