هرگاه آب وضو در ظرف طلا و نقره است و غير از آن آب ديگرى ندارد، بايد تيمّم كند و اگر وضو بگيرد بنا بر احتیاط واجب باطل است، خواه وضو را به صورت ارتماسى بگيرد و يا با دست آب را برداشته به‌صورت و دست بريزد، امّا می‌تواند آبى را كه در ظرف طلا و نقره است در ظرف ديگرى بريزد و از آن وضو بگيرد.
آب‌طلا، حکم طلا را ندارد و شیر و ناودان حکم ظرف را ندارند و در مورد لوله نیز جای تأمل دارد.
به‌قصد خارج‌کردن مانعی ندارد و اگر می‌تواند باید خارج کند و در ظرف دیگر بریزد و اخراج با پارچه نیز در صورت امکان همین حکم را دارد و اگر مسئله را می‌دانسته و تیمم کرده است تیمم باطل است و اگر هم نمی‌دانسته، تیمم اشکال داشته است.
باید وقت كافى براى وضو و نماز داشته باشد، بنابراين اگر وقت بقدرى تنگ است كه اگر وضو بگيرد تمام يا مقدارى از واجبات نماز بعد از وقت خوانده مى شود بايد تيمّم كند.
كسى كه در تنگى وقت نماز بايد تيمّم كند، هرگاه براى نماز وضو بگيرد باطل نیست؛ ولی مرتکب کار خلافی شده است.
وضو را به قصد قربت يعنى برای خدا انجام دهد، بنابراین اگر به قصد ريا و خودنمايى يا براى خنک شدن بدن و مانند آن بگيرد باطل است، ولى اگر تصميم قطعى دارد كه براى اطاعت فرمان خدا وضو بگيرد در ضمن مى داند خنك هم مى شود، ضررى ندارد.
لازم نيست نيّت را به زبان بگويد يا از قلب خود بگذراند، همين اندازه كافى است كه اگر از او بپرسند چه مى كنى؟ بداند وضو مى گيرد.
از زمانی است که آب روی صورت می ریزد.
در هر زماني می تواند وضو را به نيت طهارت بگيرد و تا زماني که وضو دارد می تواند با آن هر نمازي بخواند؛ اما احتياط آن است که اگر به نيت نماز واجب وضو می گیرد نزديک وقت نماز باشد (مثلاً 10 الي 15 دقيقه قبل از اذان).
نسبت به گذشته اشکال ندارد؛ ولی نسبت به آینده این کار را نکند.
هرگاه يقين دارد وقت، داخل شده و قصد وضوى واجب كند، بعد بفهمد وقت، داخل نشده بود، وضوى او صحيح است.
اوّل صورت، بعد دست راست و بعد دست چپ را بشويد و بعد از آن مسح سر و بعد مسح پاها را انجام دهد و بنابر احتياط واجب پاى چپ را پيش از پاى راست مسح نكند.
