جامع المسائل، مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

اشکالی ندارد.

نذر جزء ایقاعات است و حتی در صورتی که فرد نذر دیگری را درباره خودش قبول کند باز هم الزام آور نیست.

عمل به چنين نذرهايى واجب نيست، ولى بهتر است به آن عمل كنند.

اشکالی ندارد و آن را نذر مطلق می گویند.

هرگاه نذر كند روزه بگيرد ولى وقت و مقدار آن را معيّن نكند، چنانچه يك روز روزه بگيرد كافى است، همچنين اگر نذر كند نماز بخواند و مقدار و خصوصيّات آن را معيّن نكند يك نماز دو ركعتى كفايت مى كند، نذر ساير كارهاى خير نيز همين گونه است.

این نذر صحیح نیست چون در نذر رجحان عمل شرط است و این عمل با توجّه به این که بهانه اى به دست دشمنان اسلام براى زیر سؤال بردن کلّ مسائل سوگوارى خامس آل عبا(علیه السلام) که از افضل قربات است مى دهد، خالى از اشکال نیست و بر فرض رجحان این عمل، نذر درباره دیگرى کردن صحیح نیست.

نذر براى خدا جهت این بزرگواران جایز و مشروع است.

با نذر نمى توان حلال را بر خود حرام کرد، ولى اگر نذر کرده که مازاد بر شأن را در راه خدا انفاق کند باید به نذر خود عمل نماید، ولى اگر عمل نکرده گناه کرده و احتیاط آن است که در هر سال یک بار کفّاره شکستن نذر بدهد.

این نذر رجحان دارد و اگر وقتی برای آن تعیین نکرده می تواند مقداری تاخیر بیاندازد ولی چهل شب باید متوالی باشد، اگر توالی آن عمداً به هم بخورد باید از سر گیرد و اگر مخالفت کند یک کفاره بیشتر ندارد.

اشکالی ندارد.

چون کراهت در عبادات به معني أقل ثواب است، يعني نمي شود عبادتي هم صحيح باشد و هم مکروه واقعي؛ پس چون عبادت است، صحيح است، و ثواب نيز دارد و چون ثواب دارد رجحان دارد و نذر آن اشکال ندارد. ولي بهتر است از چنين نذري پرهيز شود.

اگر از ابتدا نذر کرده که هر سال مقداري را اضافه کند، مقدار اضافه جزء نذر است و الاّ تنها همان مقدار اوّل جزء نذر محسوب مي شود.