هرگاه كسى مدّتى اعمال خود را بدون تقليد انجام داده، سپس تقليد كند، اگر اعمال سابق، مطابق فتواى اين مجتهد باشد صحيح است وگرنه نظر مرجع خود را درباره آن سؤال کرده و مطابق آن عمل می‌کند.
هر كس بايد اعمالش را بر اساس فتاواى مرجع تقليدش بجا آورد.
اگر فتواى آن مجتهد تغيير كرده، اعلام تغيير بر او لازم نيست.
سعی کنید این‌گونه برنامه‌ها را به حداقل برسانید ولی در مواردی که لازم است بگوئید این کار با نظر آیت‌الله مکارم شیرازی مطابق می‌شود.
راه‌های آگاهى از فتواى مجتهد چندراه وجود دارد: اوّل، شنيدن از خود مجتهد يا ملاحظه دستخطّ او؛ دوم، ديدن در رسالهاى كه مورداطمینان باشد؛ سوم، شنيدن از كسى كه مورد اعتماد است؛ چهارم، مشهور بودن در ميان مردم به‌طوری‌که سبب اطمينان شود.
احكام شرع را بايد از طرقى كه در ابتداى رساله‌ها نوشته‌شده گرفت: از مجتهد بلا واسطه، يا از رساله او، يا از افراد مسئله‌دان؛ و بر روحانیون محترم لازم است كه در منابر خود به بحث احكام اهمیت دهند.
هرگاه فتواى مجتهد تغيير كند بايد به فتواى جديد عمل شود، امّا اعمالى را كه مطابق فتواى سابق عمل كرده (مانند عبادات يا معاملاتى كه انجام داده) صحيح است و اعاده لازم ندارد.
می‌تواند خمس را به یکی از مراجع مشهور بپردازد.
اگر احتمال دهد فتواى مجتهد عوض‌شده، می‌تواند به فتواى سابق عمل كند و جستجو لازم نيست.
در احکام حتماً باید از مرجعی تقلید کند. ولی در تشخیص موضوعات مثل رؤیت هلال می‌تواند به‌یقین خود عمل کند.
مقلد باید به استناد فتوای مرجعی عمل نماید و به غیر آن صحیح نیست ولی اگر عملی انجام داده و بعداً از مرجعی تقلید کند که آن را صحیح می‌داند کافی است.
اگر مقصودش احتیاط مطلق است باید همه اقوال را ببیند و اگر هدفش احتیاط بین محتمل المرجعیّه ها است، تنها آگاهى از اقوال علماى زنده براى او کافى است.
