جامع المسائل، مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

سکنی آن است که به شخصی اختیار دهند از مسکنی، فلان مدت استفاده کند‌

رقبی قراردادی است که بین دو نفر انجام می‌شود و که هرکدام متعهد می‌شوند مثلاً یکی ملکش را به دیگری می‌بخشد و می‌گوید اگر من زودتر فوت کردم ملک برای شما و اگر شما زودتر فوت کردی ملک به من برگردد.‌

سازش طرفين ـ اينكه كسى مال يا حق خود را براى توافق و سازش به ديگرى واگذار كند. (عقدى است كه طى آن طرفين رضايت خود را بر تمليك مال، بخشيدن قرض يا اسقاط حق و ... اعلام مى‌كنند).

به این معنا است که مالک یک ملک، آن را در شرایط بخصوصی به دیگری صلح می‌کند؛ به این صورت که: اولاً مالک شرط می‌کند تا زمانی که زنده است، منافع ملک متعلق به خود او باشد و ثانیاً بعد از فوت مالک یا همان مصالح (کسی که ملک خود را به صلح می‌دهد)، متصالح (کسی که صلح به نفع او شده است) به‌طور شش‌دانگ مالک مال و منافع آن شود.‌

کسى که چیزى را به دیگرى صلح می‌کند باید بالغ و عاقل باشد و کسى او را مجبور نکرده و در قصد صلح جدی باشد; سفیه نباشد، (اموال خود را بیهوده مصرف نکند) و نیز حاکم شرع او را از تصرّف در اموالش جلوگیرى نکرده باشد.

ظاهر اين است كه اين واگذارى به‌صورت هبه، يا صلح بلاعوض- كه‏ آن‌هم مفهوم هبه را دارد- مى‏باشد، بنابراين چنانچه مورد هبه را تحويل داده، صحيح است و خيار فسخى كه براى خودش قرار داده، آن‌هم مشكلى ندارد، امّا اگر تحويل نداده باطل است.

هر کس حق دارد در حال سلامت و در حال حیات خود هرگونه تصرّفى در اموال خود بنماید و به هر کس ببخشد.

اگر دائم باشد مانعی ندارد.

مال المصالحه: مالى كه مورد صلح ميان دو يا چند نفر قرارگرفته است.

عقد صلحى است كه بر انجام كار يا پرداخت مال توسط طرفين صلح و يا يكى از آن دو، معلق گشته است.

هرگاه چيزى را كه به صلح گرفته معيوب باشد و از آن اطلاعى نداشته مى‏تواند صلح را به هم زند، ولى گرفتن تفاوت قيمت صحيح و معيوب بستگى به رضايت طرفين دارد.

اگر منافع آن را در حال حیات به او صلح کرده و شرط نموده که بعد از وفات او، در میان ورثه تقسیم شود، حق نداشته است عین آن را به کسى بدهد.