جامع المسائل، مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

این کارها نیز ممنوعیت دارد ولی کفاره شامل آنها نمی شود‌

سابقه بدى كه در عصر ما براى برخى موقوفات پيدا شده و از صورت اصلى خارج و خريد و فروش گرديده، باعث سلب اطمينان بعضى از مردم شده است؛ اميدواريم با برنامه ريزى صحيح براى حفظ موقوفات و صرف درآمد آن طبق نيّت واقف، اين بدبينى برطرف و اطمينان كامل ايجاد شود.

هرگونه عملى که سبب انقراض حیوانات شود، و از این ناحیه ضرر و زیانى به جامعه برسد، جایز نیست.

جايز است، هرچند بهتر است پول را در مقابل اعمالى كه روى آن مواد انجام می‌دهند بگيرند.

هرگاه صاحب فيش، حج واجبش را انجام داده باشد و یا مستطيع نباشد و حج بر او مستقر نشده باشد و اکنون‌که نوبتش رسیده به علّت بدهی و مشکلات مالی قادر بر رفتن به حج نیست، می‌تواند فیش خود را مطابق مقررات حکومت اسلامی به دیگری واگذار کند.

فروش اعضایی که بدل دارد مانند یکی از دو کلیه درصورتی‌که خطرى براى دهنده ايجاد نكند و برای مقاصد پزشکی، اشکالی ندارد ولی بهتر آن است که پول را در مقابل اجازه برداشتن عضو بگیرد نه خود عضو.

فروختن اجناس تقلّبى كه خريدار از وضع آن خبر ندارد موجب بطلان معامله می‌‌گردد مانند فروختن شير مخلوط با آب يا روغنى كه آن را با پيه يا چيز ديگرى مخلوط کرده‌اند که به اين عمل «غش» می‌گویند و يكى از گناهان كبيره است؛ از پيغمبر اكرم صلی‌الله عليه و آله نقل‌شده است كه فرمود: «كسى كه در معامله با مسلمانان غِش كند، يا به آن‌ها ضرر برساند، يا تقلّب و حيله نمايد از ما نيست و هر كس با برادر مسلمانش غِش كند خداوند بركت را از روزى او مى‏برد و راه معاش او را مى‏بندد و او را به خودش وامى‏گذارد.

فروختن خون و كليه درصورتی‌که خطرى براى دهنده ايجاد نكند اشكالى ندارد; ولى بهتر آن است كه پول را در مقابل اجازه برداشتن كليه يا گرفتن خون بگيرند; ولى در مورد چشم مطلقاً جايز نيست.

خریدوفروش اشياى نجس در صورتى حرام است كه فايده حلالى نداشته باشد و در حال حاضر كه خون براى نجات جان بيماران مصرف می‌شود و داراى منافع حلالى است، خریدوفروش آن مانعى ندارد.

درصورتی‌که مخالف مقررات نباشد و با رضايت همديگر باشد مانعى ندارد.

هرگاه اين كار براى حفظ جان افراد زنده، يا درمان بيمارى مهمی ضرورت داشته باشد مانعى ندارد؛ و فرقى ميان افراد شناخته‌شده و غير آن‌ها نيست.

معامله اموال موقوفه باطل است، ولى هرگاه طورى خراب شود كه نتوانند استفاده‏اى را كه براى آن وقف‌شده ببرند، مثلاً فرش مسجد طورى پاره شود كه نتوان از آن براى نماز در مسجد استفاده كرد فروش آن اشكالى ندارد، همچنين مصالح کهنه‌ای كه بعد از تعمير و نوسازى مسجد زياد مى‏آيد، ولى پس از فروختن بايد پول آن را در همان مسجد به همان مصرف برسانند و اگر ممكن نشود به مصرفى كه به مقصود واقف نزدیک‌تر است و اگر نيازى نباشد در مساجد ديگر مصرف كنند.