جامع المسائل، مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

خوردن و آشاميدن از روي سهو و فراموشي روزه (چه مستحب و چه واجب) را باطل نمی‌کند.

روزه صحیح نبوده و نمی‌توانید نیّت نمایید، ولی انشاء الله از ثواب آن برخوردار خواهید بود.

در فرض سوال بیتوته در منی صحیح بوده است.‌

درصورتی‌که مطمئن بوده با مراقبت لازم جلوگیری می‌شود و اتفاقاً وارد حلق شده است روزه باطل نیست.‌

در فرض سؤال عقد صحیح است، البته سعی نمایند عقد را به‌صورت صحیح و طبق ادبیات عرب بخوانند.

در فرض سؤال، روزه صحیح است اما مرتکب معصیت بزرگی شده است.

هرگاه از روى سهو و فراموشى طواف واجب را ناقص بگذارد، اگر بعد از تجاوز از نصف باشد، برمى‌گردد و طواف را كامل مى‌كند. (خواه موالات از دسته رفته باشد، يا نه) و اگر قبل از آن باشد چنانچه موالات به هم نخورده، مى‌تواند آن را تكميل نمايد وگرنه، بايد از نو شروع كند.

اگر بازگشت به ميقات ممكن نيست، بايد از أدنى الحل (مانند تنعيم) محرم شود؛ مگر این‌که ترك احرام از ميقات بدون عذر باشد، كه در اين صورت نمى‌تواند حج بجا آورد. هرچند احتياط مستحب آن است كه از ادنى الحل يا هر جا كه مى‌تواند محرم شود و اعمال حج را بجا آورد و سال آينده دوباره به حج برود.

الف : سجده سهو را به نیت مافی الذمه انجام دهید.ب : نیت مافی الذمه کافی است.

هرگاه گرفتن ناخن از روى فراموشى يا ندانستن مسئله باشد، چيزى بر او نيست.

آسیب‌های جزئی مثل آنچه نوشته‌اید برای شما ضمان ایجاد نمی‌کند هرچند باید مراقب بود این آسیب‌ها حاصل نشود.

درصورتی‌که بيمار در شرايط خطرناكى باشد و اولياى مريض او را به طبيب بسپارند كه از او مراقبت كند و طرفين يا خصوص طبيب بداند كه اگر از بيمار غفلت كند، خطرى بيمار را تهديد می‌کند، چنانچه طبيب اين مسئوليت را پذيرفته باشد و ازآنجام‌وظیفه تخلّف نمايد، در برابر نتيجه آن مسئول است؛ و اگر عمداً و به‌قصد زيان رساندن به مريض اين كار را كرده باشد، قتل عمد، يا جرح عمد محسوب می‌شود، در غير اين صورت، شبه عمد است.