كفّاره روزه یکی از سه چيز است: آزاد كردن يك بنده، يا دو ماه روزه گرفتن، يا شصت فقير را سير كردن (و اگر به هرکدام يك «مُد» كه تقریباً 750 گرم است گندم يا جو يا مانند آنها بدهد كافى است)؛ و در زمان ما كه بنده آزاد كردن موضوع ندارد در ميان دو چيز ديگر مخيّر است و بهجاى گندم میتواند مقدار نانى بدهد كه گندم آن بهاندازه يك «مُد» است.
هرگاه هیچیک از اين سه كار ممكن نشود هرچند «مُد» كه میتواند به فقرا اطعام كند و اگر نتواند بايد 18 روز روزه بگيرد و اگر نتواند هرچند روز كه میتواند بهجا آورد و اگر نتواند استغفار كند و همين اندازه كه در قلب بگويد: «استغفرالله» كافى است و واجب نيست بعداً كه قدرت پيدا كرد كفّاره را بدهد.
کفاره تأخير و عذر، به ازا هرروز يک مد طعام (معادل 750 گرم گندم و مانند آن) و يا اطعام يک فقير است بهگونهای که يک انسان را سير کند، همچنین پرداخت پول بجای کفاره کافی نیست مگر اینکه یقین داشته باشد که فقیر، آن را صرف نان میکند.
هر زمان که توانست بهصورت تدریجی یا یکجا بپردازد و چنانچه به این صورت نیز ممکن نیست به هر مقداری که توان دارد عمل کند و اگر نتواند استغفار كند.
در فرض سؤال؛ مرتکب گناه بزرگی شده است اما اگر قبل از ظهر بوده است کفاره ندارد و اگر بعد از اذان ظهر بوده است کفاره آن سیر کردن ده فقیر و درصورتیکه نتواند، باید سه روز روزه بگیرد. (بنا بر احتیاط مستحب، این سه روز، پشت سر هم باشد.)
اگر چند سال بگذرد و كفّاره را بهجا نياورد چيزى بر آن اضافه نمیشود.
در فرض سؤال، کفاره جمع ندارد و اگر روز معین باشد باید کفارهی شکستن روزه قسم یا نذر را بدهد.
الف: احتیاط واجب این است که دو کفاره بدهد.ب: بنا بر احتیاط واجب یک کفاره جمع بدهد.ج: بنا بر احتیاط واجب یک کفاره جمع بدهد.د: بنا بر احتیاط واجب یک کفاره جمع بدهد.و: یک کفاره عمد بدهد.
1- باید به نیت ترک روزه استغفار کند 2- استغفار لازم نیست.
ملاک قیمت شهرى است که کفّاره در آن پرداخت میشود و مقدار آن 750 گرم است ولى قیمت آن را میتوانید به شخص مستحق بدهید بهشرط اینکه اطمینان داشته باشید مصرف نان میکند.
باید هنگام پرداخت کفّاره نیّت نمایند و درصورتیکه همان زمان نیّت کفاره داشته است و کفاره هم بر او لازم شده میتواند نیّت نماید و الا باید اعاده نماید.
