جامع المسائل، مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

زني که پرستار بچه است هرگاه بتواند با وسايلي (مثلا با پوشکهاي معمولي) جلو سرايت نجاست بچه را بگيرد بايد چنين کند و یا اگر لباسهاي متعدد دارد بايد از لباس پاک استفاده کند و نیز بدن را تطهير کند. البته در مورد لباس، اگر تنها يک لباس دارد بايد براي نماز تطهير کند و اگر به آساني نتواند، چنانچه در شبانه روز يک مرتبه لباس خود را بشويد مي تواند با آن نماز بخواند، هرچند لباس او با بول بچه نجس شود.

بر عهده طبيب است.

هرگاه نيّتشان خدمت باشد و گرفتن اجر و مزد براى تأمين زندگى صورت گيرد، اجر و پاداش اخروى آن‌ها محفوظ است.

درصورتی‌که ضرورتی برای خون دادن باشد و نتوان از پرستار هم‌جنس استفاده کرد اشکالی ندارد ولی باید در این‌گونه موارد از دستکش‌های طبی استفاده کنند تا اشکالی نداشته باشد.

چنانچه مستلزم نگاه و لمس نباشد، يا اينكه به‌وسیله همسرش انجام گيرد اشكالى ندارد. در غير اين صورت تنها در موارد ضرورت جايز است.

اگر بيشتر هفته‌ها اعزام می‌شوند و اعزام به‌طور مكرّر است، نماز و روزه آن‌ها تمام است. در غير اين صورت شكسته است.

آرى كفايت می‌کند.

در مورد اوّل پزشك و در مورد دو تزريق كننده ضامن است. در مورد سه چنانچه مرگ يا عارضه، ناشى از خطاى تزريق كننده باشد، او ضامن است; مگر اينكه قبلاً به‌طور خصوصى يا به‌طور عام از بيماران خود برائت گرفته باشد و اگر به خاطر عيب و علّت غیرعادی در بيمار بوده، ضامن نيست؛ و در مورد چهار تزريق كننده ضامن است.

بر عهده طبيب است.

جايز نيست.

اگر پزشک یا پرستار ناچار باشد که عورت بیمار را لمس نماید حتی‌الامکان از دستکش و مانند آن استفاده نماید، اما در حال ضرورت بدون استفاده از دستکش نیز اشکالی ندارد.