جامع المسائل، مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

هرگاه بدعتى در اسلام واقع شود (مانند منكراتى كه دولتهاى ناصالح به نام اسلام انجام مى‏دهند) بر همه، مخصوصاً علماى دين واجب است حق را اظهار و باطل را انكار كنند و اگر سكوت علماى دين موجب هتك مقام علم، يا سوء ظنّ به علماى اسلام شود، اظهار حق به هر نحوى كه ممكن باشد واجب است، هرچند بدانند تاثير نمى‏كند.

اگر نهى از منکر را ترک کند فاسق است.

باید تذکر دهد و به وظیفه نهی از منکر با زبان خوش توأم با ادب و منطق عمل کند.

اگر براى امر به معروف و نهى از منكر لازم شود كه متوسّل به ضرب و جرح يا اتلاف اموال و بالاتر از آن گردد در اين صورت هيچ كس بدون اجازه حاكم شرع حقّ اقدام ندارد، بلكه بايد اصل كار و مقدار و اندازه آن طبق ضوابط اسلامى با نظر حاكم شرع تعيين گردد.

هرگاه سكوت علماى اسلام يا غير آنها موجب تقويت ظالم يا تأييد او شود، يا سبب جرأت او بر ساير محرّمات گردد، واجب است اظهار حق و انكار باطل كنند، هر چند تأثير فورى نداشته باشد.

هرگاه احتمال صحيح داده شود كه سكوت، سبب مى‏شود كه عمل منكرى معروف، يا عمل معروفى منكر شود، بر همه مخصوصاً علماى اسلام واجب است كه حق را اظهار و اعلام كنند و سكوت جايز نيست.

مواردی که نیاز به اذن حاک شرع ندارد عبارت است :1-بخواهد شخص را نصیحت نماید و با زبان و دل او را تشویق به ترک گناه یا انجام واجب نماید.2-چنانچه بخواهد به خاطر امر به معروف و نهی از منکر با شخص قطع ارتباط نماید و با او مراوده نداشته باشد.3-جایی که شخص با زبان نرم نصیحت کرده و نذکر داده اما اثر نداشته و بخواهد با کلمات تند و خشن او را از گناه باز دارد یا او را به انجام واجب وادار نماید.4-در صورتی که برای امر معروف و نهی از منکر بخواهد وسایل گناه را از دسترس بودن شخص خارج نماید.5-جایی که بخواهد با زور امر به معروف و نهی از منکر نماید مثلا جلوی شخص را بگیرد تا او نتواند گناه انجام بدهد.

امر به معروف و نهى از منكر مراتبى دارد كه بعضى از اين مراتب، احتياج به اجازه حاكم ‏شرع ندارد و بعضى از موارد آن احتیاج به اذن حاکم شرع دارد.

دشوارى شرایط اقتصادى ربطى به وظیفه امر به معروف و نهى از منکر ندارد.

در موارد جهل به حکم واجب است و در جهل به موضوع لازم نیست مگر اینکه موضوع خطرناکی باشد.

امر به معروف و نهى از منکر یک حکم عام است و همه به مقدار توان خود موظف به آن هستند و وجود چنین نهادى سلب مسؤولیت از دیگران نمى کند و موارد تداخل را با برنامه ریزى باید حل کرد.

وظیفه شما امر به معروف و نهى از منکر است و هرگاه مؤثّر نیفتاد باید به مقامات مسئول خبر دهید تا آنها را به وظایفشان آشنا کنند.