جامع المسائل، مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

هرگاه ناخواسته بوده تکلیفی ندارید مگر بتوان همان لحظه به‌راحتی خارج کرد.

اگر ممکن است باید خارج کنند و اگر ممکن نیست تا وقتی از بین برود ازآنجا استفاده نکنند.

عنوان جنین از همان لحظه انعقاد نطفه به آن اطلاق می‌شود و تفاوتی بین لقاح طبیعی و مصنوعی نیست.

دیه جنین بنا بر احتیاط واجب به شرح زیر است: در بیست روز اوّل (که نطفه است) ۱۵ مثقال معمولی طلا و در بیست روز دوّم (که علقه است) ۳۰ مثقال و در بیست روز سوّم (که مضغه است) ۴۵ مثقال و در بیست روز چهار (که عظام است) ۶۰ مثقال و در بیست روز پنج (که لحم است) تا زمانی که اعضاء کامل شود و قبل از آن‌که جنین در شکم مادر به حرکت درآید ۷۵ مثقال و پس از دمیدن روح در پسر دیه کامل و در دختر نصف دیه کامل تعلّق می‌گیرد.

ديه جنين به پدر و مادرش می‌رسد و اگر يکي از آن‌ها در سقط شرکت داشته از ديه ارث نمی‌برد و تمام آن به ديگري می‌رسد و اگر هر دو در سقط شرکت داشته‌اند ديه به پدربزرگ و مادربزرگ پدري و مادري و برادران و خواهران آن جنين می‌رسد و طبق قانون ارث تقسيم می‌شود و اگر آن‌ها رضايت دهند مشکل حل می‌شود.

درصورتی‌که عامل سقط شما بوده‌اید، نه همسرتان، هرچند ایشان راضی به این کار بوده‌اند دیه جنین را شما باید به ایشان بپردازید؛ و اگر ایشان به شما ببخشد بری الذمه می‌شوید ولی چنانچه عامل هر دو باهم بوده‌اید دیه آن به برادران و خواهران و پدربزرگ و مادربزرگ آن جنین می‌رسد. ضمناً دیه آن دو جنین شصت مثقال معمولی طلا است.

دیه بر عهده هر دو است; هرکدام به مقدارى که در آن کار سهیم بوده‌اند.

دیه سقط در اینجا بر عهده مادر است؛ و دیه او به حاکم شرع می‌رسد و در مصارف بیت‌المال مصرف می‌شود.

مادر جانشین به‌منزله مادر رضاعی است و کودکی که از او متولد می‌شود به تمام خویشان زن که در مورد مادر رضاعی محرم می‌شوند، محرم خواهند بود، البته از آن‌ها ارث نمی‌برد و نسبت به شوهر آن زن تنها به‌عنوان ربیبه رضاعی محرم می‌شود و نسبت به بستگان دیگر شوهر آن زن نامحرم است.

کار حرامی انجام‌شده ولی فرزند به شوهر زن محرم می‌شود.

تمام هزینه‌هایی که به‌واسطه جنین بر مادر تحمیل شود بر عهده شوهر است.

درصورتی‌که از گفته متخصصان متدين يقين يا خوف خطر يا ضرر مهمي براي مادر حاصل شود، پايان دادن به حاملگي تا زماني که روح دميده نشده جايز است؛ و چون احتمال تعلق ديه می‌رود احتياط آن است که ورثه اين کودک (غير از پدر و مادر) با ميل و رضاي خود از آن صرف‌نظر کنند.