جامع المسائل، مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

درصورتی‌که روزه گرفتن برای شما ضرر داشته باشد می‌توانید فعلاً روزه نگیرید و در زمستان قضای آن را انجام دهید.‌

زنان بارداري که روزه براي حمل آن‌ها ضرر دارد روزه گرفتن بر آن‌ها واجب نيست، ولى كفّاره‏ براي هرروز (یک مد طعام 750 گرم) گندم یا جو یا مانند آن بايد بدهند و بعداً قضای آن را به‌جا آورند، امّا اگر روزه براى خودش ضرر دارد روزه بر او واجب نيست كفّاره هم ندارد، ولى بعداً قضا می‌کند، البته درصورتی‌که روزه برای خود او ضرر دارد اگر نتواند تا سال بعد به‌جا آورد قضا ندارد.

در فرض سؤال تمکین واجب است و عدم اطاعت معصیت محسوب می‌شود اما در صورت عدم تمکین هرچند کار خلافی مرتکب شده ولی روزه او صحیح است.‌

ورزش کردن مجوز افطار روزه نمی‌گردد و چنانچه بتواند، باید ساعت ورزش خود را تغییر دهد و به فاصله زمانی افطار تا سحر و یا زمان‌هایی که توان بیشتری برای ورزش کردن دارد موکول نماید. در غیر این صورت، تنها مجوز افطار این است که در برخی روزها (مثلاً هفته‌ای 3-4 روز) قبل از ظهر به مقدار مسافت شرعی از شهر خارج و در آنجا افطار کند و برگردد؛ و تا ماه رمضان سال آینده قضای آن را بجا آورد.

اگر چنین قصدی داشته باشد برای روزه او اشکال دارد.‌

مرد و زن پير كه روزه گرفتن براى آن‌ها مشكل است می‌توانند روزه را ترك كنند، ولى بايد براى هرروز يك مد (تقریباً 750 گرم) گندم يا جو و مانند این‌ها به فقير دهند و بهتر آن است به‌جاى گندم و جو، نان را انتخاب كنند و در اين صورت احتياط واجب اين است به‌اندازه‌ای باشد كه گندم خالص آن مقدار يك مد شود.

پرداخت پول بجای طعام کافی نیست مگر اینکه یقین داشته باشد که فقیر، آن را صرف نان می‌کند.

قرآن به سر گرفتن در شب‌های قدر براي اين افراد مانعي ندارد؛ اما نبايد دست يا بدن آن‌ها به خط قرآن بخورد. همچنين احتیاط واجب آن است از تماس مستقيم موي سر با خط قرآن پرهيز شود.

درصورتی‌که عرفا به او دیوانه و مجنون بگویند و یا اینکه نتواند وقت نماز را تشخیص دهد، نماز از او ساقط می‌شود.

شست و شوى دهان با آب يا دارو: 1- اگر آن را بیرون بریزد روزه صحیح است. 2- اگر از اوّل بداند بی‌اختیار فرو می‌رود و چنین شود روزه‏ باطل است و كفّاره نیز دارد. 3-اگر برای وضو آب در دهان کند و بی‌اختیار فرورود روزه‌اش صحیح است ولی اگر برای خنک شدن یا بدون هدف باشد روزه باطل است و فقط قضا دارد. 4- اگر فراموش كند روزه است و آب را فروبرد روزه‌اش باطل نیست.

اگر يقين دارد به فضاي حلق می‌رسد و فرو می‌رود براي روزه اشکال دارد.

هرگاه به‌واسطه بيمارى، روزه ماه رمضان را نگيرد و بيمارى او تا ماه رمضان سال بعد طولانى شود، قضاى روزه‏هايى را كه نگرفته واجب نيست، فقط بايد براى هرروز يك مد (تقریباً 750 گرم) گندم يا جو و مانند آن به فقير بدهد، ولى اگر به‌واسطه عذر ديگرى (مثلاً به خاطر مسافرت) روزه نگرفته باشد و عذر او تا رمضان بعد باقى بماند احتياط واجب آن است كه روزه‌هايى را كه نگرفته بعد از ماه رمضان قضا كند و براى هرروز يك مد طعام به فقير دهد، همچنين اگر ترك روزه به خاطر بيمارى بوده، بعد بيمارى رفع شده و عذر ديگرى مانند مسافرت پیش‌آمده است.