جامع المسائل، مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

فقط قضا دارد، کفاره ندارد.

اگر محذورى ندارد، منتظر وقت افطار خودش باشد.

جزوه ای از قرآن را انتخاب کنند.

احتياط آن است كه معتكف در اين امور شركت نكند.

شب يعنى قرار گرفتن سايه قسمتى از كره زمين بر روى قسمت ديگر؛ بنابراين، اگر شب قدر مثلاً از مكّه شروع شود تا زمانى كه اين سايه تمام كره زمين را فراگیرد شب قدر ادامه دارد؛ و در حقيقت شب قدر 24 ساعت طول مى‌كشد و در تمام كره زمين یک‌شب است.

درصورتی‌که نذر نکرده باشند و صاحبان پول رضایت به این کار بدهند مانعى ندارد، ولى بهتر این است که سنّت افطارى تعطیل نشود و کارهاى فرهنگى را نیز انجام بدهند و اعتدال را در هر دو قسمت رعایت کنند.

روزه آن است كه انسان براى اطاعت فرمان خدا، از اذان صبح تا مغرب، از چيزهايى كه روزه را باطل می‌کند خوددارى كند.

روزه‌یکى از عبادت‌های مهم اسلامى است که در هرسال تنها به مدّت یک ماه، ماه مبارک رمضان، بر مسلمانان واجب می‌شود؛ و یکى از بهترین روش‌های خودسازى و تهذیب نفس است.روزه از معدود عباداتى است که گناه بزرگ ریا و خودنمایى نمی‌تواند در آن نفوذ کند; زیرا شخصى که اهل روزه است و لیاقت بار یافتن به این ضیافت الهى را دارد هرگز به‌غیراز خدا به دیگرى فکر نمی‌کند و شخصى که لیاقت این عبادت بزرگ را ندارد و اهل روزه نیست، بلکه اهل ریا و خودنمایى است، لازم نیست روزه بگیرد و تظاهر کند، بلکه بدون این‌که روزه بگیرد به‌دروغ خود را روزه‌دار نشان می‌دهد!روزه از ارکان پنج‌گانه اسلام، ابزار رسیدن به تقوا، سپر آتش جهنّم، موجب سلامتى انسان و خلاصه یکى از بهترین ابزار ترقّى و قرب الى الله است.

اگر واقعاً در تقلیدش درست عمل کرده بوده است نسبت به گذشته وظیفه‌ای ندارد.

روزه ماه مبارک رمضان واجب است و در تکاليف واجب، رضايت و عدم رضايت ايشان شرط نيست و فرد بايد طبق تکليف خود عمل کند و روزه بگيرد.

دختران با تمام شدن نه سال قمري (8 سال و 8 ماه و 25 روز شمسي) بالغ می‌شوند، ولي چنانچه قادر بر انجام برخي از تکاليف مثل روزه نباشند، انجام آن براي آن‌ها واجب نيست؛ و اگر تا ماه رمضان سال بعد قادر بر قضاي آن‌هم نباشند، قضا نيز ندارد، ولي براي هرروز بايد فقيري را سير کنند.

سختي کار مجوز افطار روزه نمی‌گردد و چنانچه بتواند، بايد ساعت کاري خود را تغيير دهد و يا در ماه رمضان کارهاي سبک‌تري انجام دهد. در غير اين صورت، تنها مجوز افطار اين است که در برخي روزها (مثلاً هفته‌ای 3-4 روز) قبل از ظهر به مقدار مسافت شرعي از شهر خارج و در آنجا افطار کند و برگردد و تا ماه رمضان سال آينده قضاي آن را بجا آورد.