اگر خون یا لکه، در ایام عادت باشد حیض حساب کند و روزه را ترک کند و اگر نیست استحاضه. بعدازآن اگر روشن شد که حیض است روزه را قضا کند.
اگر عادت معين دارد (مثلاً هفت روز) و روز هشتم نيز خون‌دیده است، بنا را بر حیض می‌گذارد. اگر خون در روز دهم قطع شد همه ده روز، حيض است و روزه تمام اين ده روز را بايد قضا کند و اگر خون تا روز يازدهم نيز ادامه داشت باید به‌حکم استحاضه عمل کند؛ بنابراین برای روزه، قبل از اذان صبح روز یازدهم غسل می‌کند و روزه می‌گیرد.
معاينات داخلي زنان و استفاده از پمادها و قرص‌های واژينال و استعمالات مانند آن، غسل ندارد و روزه را باطل نمی‌کند.
اگر مريض پيش از ظهر خوب شود و كارى كه روزه را باطل می‌کند انجام نداده باشد بايد نيّت روزه كند و بنا بر احتیاط واجب قضا هم نمايد، ولى اگر بعدازظهر خوب شود روزه آن روز واجب نيست فقط بايد قضاى آن را به‌جا آورد.
بيمارانى كه بعدازظهر خوب شوند هرچند تا آن ساعت چيزى نخورده‌اند نمی‌توانند روزه‌بگیرند، اما مستحب است اعمالى كه روزه را باطل می‌کند ترك كنند.
اگر كودكى پيش از اذان صبح بالغ شود بايد روزه بگيرد و اگر بعد از اذان بالغ شود و كارى كه روزه را باطل كند انجام نداده باشد احتياط واجب آن است كه روزه را بگيرد و بعد هم قضا كند.
تزريق خون، بنا بر احتياط واجب، روزه را باطل می‌کند اما بايد تا آخر روز از کارهايي که روزه را باطل می‌کند خودداري نمايد و بنا بر احتياط واجب قضاي آن روز را نيز بجا آورد.
بخشی از کفاره نذر و بخشی از کفاره روزه را انجام می‌دهد و اگر قابل‌تقسیم نیست کفاره روزه مقدم است.
هرگاه انسان شك دارد مغرب شده يا نه نمی‌تواند افطار كند و اگر افطار كند هم قضا دارد و هم كفّاره، ولى اگر شك كند كه صبح شده يا نه می‌تواند كارهايى كه روزه را باطل می‌کند انجام دهد و تحقيق كردن نيز واجب نيست.
اگر بدون آن‌که تحقيق کند صبح شده يا نه يا بعد از تحقيق، شک يا گمان کند که صبح شده است و کاري که روزه را باطل می‌کند انجام دهد، بعد معلوم شود صبح بوده روزه باطل است و اگر روزه ماه رمضان است تنها قضا دارد.
اگر شك كند آخر رمضان است يا اوّل شوال و عمداً روزه را باطل كند بعد معلوم شود روز عيد بوده كفّاره ندارد.
