جامع المسائل، مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

هرگاه زن روزه‌دار بعد از نماز ظهر و عصر مستحاضه شود براى روزه آن روز غسلى ندارد.

اگر زن بعد از اذان صبح از خون حيض يا نفاس پاک شود نمی‌تواند روزه بگيرد و اگر روزه رمضان بوده بايد بعد از ماه رمضان، آن را قضا کند، همچنين اگر در اثناء روز خون حيض يا نفاس ببيند اگرچه نزديک مغرب باشد مگر این‌که بعد از غروب آفتاب خون ببيند که در اين صورت روزه آن روز صحيح است.

هرگاه به‌واسطه مستى روزه او ترك شده، بايد قضا كند؛ هرچند مادّه مست‌کننده را از روى اشتباه و يا براى معالجه خورده باشد. بلكه اگر نيّت روزه را قبلاً كرده، بعد در حال مستى روزه را تمام كند بنا بر احتياط واجب بايد قضا نمايد.

اگر روزه‌دار سهواً يكى از كارهايى كه روزه را باطل می‌کند انجام‏ دهد و بعد به گمان اين‏كه روزه‌اش باطل‌شده دوباره يكى از آن‌ها را عمداً بجا آورد بنا بر احتياط واجب علاوه بر امساك آن روز، قضاى آن را نيز بجا می‌آورد، ولى كفّاره ندارد.

حکم روزه ماه رمضان را دارد و صحیح است.

كسى كه با همسر خود بازى كند بدون اين‏كه قصد استمناء داشته باشد و منى از او خارج شود روزه باطل است ولی فقط قضا دارد، اما اگر اطمينان داشت كه با اين كار منى خارج نمی‌شود و تصادفاً خارج شد روزه‌اش صحيح است و قضا ندارد.

اگر دکتر مورداطمینان باشد نظریه او قابل‌قبول است.

اگر زني که از حيض يا نفاس پاک‌شده عمداً تا اذان صبح غسل نکند بنا بر احتياط واجب روزه‌اش باطل است و کفاره عمد دارد ولي اگر توانايي بر غسل ندارد يا وقت تنگ است تيمم نمايد، اما اگر از روي عمد نباشد روزه‌اش صحيح است.

اگر کسى عمداً چیزى را که لاى دندانش مانده است فروبرد، روزه‌اش باطل می‌شود.

در فرض سؤال لازم نیست.

هرگاه زن در آغاز، اکراه شده و در اثناء راضى شده، احتياط واجب آن است كه مرد دو كفّاره بدهد و بر زن چيزى جز قضا لازم نيست.

اگر خون یا لکه، در ایام عادت باشد حیض حساب کند و روزه را ترک کند و اگر نیست استحاضه. بعدازآن اگر روشن شد که حیض است روزه را قضا کند.