Namazın qunutunda üzüyü çevirmək
Namazın qunutunda üzüyü (qaşını səmaya tərəf) çevirməyin savabı varmı?
Bəzi hədislərdən bu işin müstəhəb olması başa düşülür.
Bəzi hədislərdən bu işin müstəhəb olması başa düşülür.
Müsəlmanlar içində məşhur qiraət olsa, eybi yoxdur. Bizim zəmanəmizdə Həfsin rəvayətinə müvafiq olan Asimin qiraəti məşhurdur və adi Quranlarda da həmin qiraət mövcuddur, buna görə də digərlərinin qiraətlərindən istifadə etmək işkalsız deyil.
Pərdənin olması yaxşıdır. Lakin vacib deyil. Bu şərtlə ki, İslam qanunlarına riayət olunsun.
Əgər üçüncü rükətin birinci səcdəsində başa düşsə, o rükəti özünün ikinci rükəti qərar verib, (namazı davam etməli) təşəhhüd oxumalı və namazdan sonra unudulmuş səcdənin qəzasını yerinə yetirməlidir. Sonra risalədə deyilmiş göstərişlərə əsasən, səhv səcdələrini yerinə yetirməli və ehtiyat olaraq namazı yenidən qılmalıdır. Əgər ikinci səcdədən sonra başa düşsə, namazı batildir.
Kifayətdir və möminlərin ürəyinə vasvasılıq (şəkk-şübhə) salmayın.
Nə qədər ki, nəcis olmasına yəqin əldə etməmişsiniz, onunla namaz qıla bilərsiniz.
Namazları ayrılıqda qılmaq bizim nəzərimizcə də müstəhəb və sünnətdir. Lakin onları birlikdə qılmaq da caizdir. Hətta əhli-sünnə hədislərində də bunu caizliyinə sübut vardır. Buna görə də bunları bir qılmaq rüxsətdir (icazədir) və ayrı qılmaq fəzilətdir.
Namazları ayrılıqda qılmaq bizim nəzərimizcə də müstəhəb və sünnətdir. Lakin onları birlikdə qılmaq da caizdir. Hətta əhli-sünnə hədislərində də bunu caizliyinə sübut vardır. Buna görə də bunları bir qılmaq rüxsətdir (icazədir) və ayrı qılmaq fəzilətdir.
Məscidin qadınlar üçün, bəzən də kişilər üçün müəyyən məhdudiyyətləri vardır. Hüseyniyyədə isə (məscidlə müqayisədə) daha çox azadlıq var. Əlbəttə, məsciddə qılınan namazın savabı ilə Hüseyniyyədə qılınan namazın savabı arasında böyük fərq mövcuddur. Bu da iki növ binanın təsis olunmasına səbəb olmuşdur.
Onların məscidə gəlməyi İslam dininə qarşı maraq və məhəbbətlərinin artmasına səbəb olarsa, maneəsi yoxdur.
Bəzi hədislərdən belə məlum olur ki, bu iş İmamların (əleyhimus-salam) əsrindən başlamışdır. Lakin o dövrdə özünə ümumi hal almamışdı. Sonradan şiələrin şüarına çevrilmişdir. (Əlavə məlumat üçün nəfis "Müstəmsək" kitabının azan və iqamə hissəsinə baxın.)
Düşmənlərin əlinə bəhanə verən hallardan başqa eybi yoxdur.